loading...

گل و گیاه ظرافت

بازدید : 2307
يکشنبه 8 تير 1399 زمان : 1:18

http://zerafat.com/1052-%D8%A8%D8%B0%D8%B1-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%88%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%86%DA%AF%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AA-%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%AF-%D8%B4%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%A7%DB%8C

انگور فرنگی سفید یکی از جذاب‌ترین رنگ‌های خانواده‌های انگور فرنگی است، یکی از عوامل جذابیت آن ظاهر شیشه‌ای و پیدا بودن دانه‌های آن از بیرون است (البته در برخی موارد دانه‌ها شفاف نیست و به رنگ سفید مات می‌باشد). دانه‌های انگور وایت کارنت از رقم قرمز و سیاه آن کمی ریزتر بوده و دارای طعم شیرین‌تری است. انگور فرنگی سفید از خانواده انگور فرنگی و بومی اروپا است. این انگور فرنگی بوته‌ای برگ‌ریز است که ارتفاع و پهنایش به یک متر می‌رسد و برگ‌هایی شبیه به پنجه و میوه‌اش به شکل توده‌هایی کروی است که در تابستان قابل خوردن است. انگور فرنگی سفید از نظر طعم و رنگ که سفید مات (شیشه‌ای) است با انگور فرنگی قرمز و بلک کارنت متفاوت می‌باشد. رد کارنت جوانه‌زنی سخت‌تری نسبت به بذرهای بری دیگر همانند رزبری و بلک بری و توت فرنگی دارد و برای جوانه‌زنی شرایط باید مهیا باشد. انگور فرنگی سفید میوه‌ای سردسیری است و آن را در شهرهای سردسیری و معتدل و حتی نیمه گرمسیری در سراسر جهان می‌توان کاشت. انگور فرنگی شیشه‌ای در سال‌های اول به‌صورت درختچه است و شاخه‌های ظریفی دارد. برخلاف انگور فرنگی قرمز و سیاه این رقم برای تزیین و میوه‌شان کشت می‌شوند، رقم «انگور فرنگی سفید» جایزه کیفیت انجمن سلطنتی باغبانی و کشاورزی انگلستان را به دست آورده است.

اندازه میوه کارنت معمولاً هم اندازه آلبالو است و ارتفاع این درختچه حداکثر به دو متر می‌رسد. با توجه به اینکه انگور فرنگی حالت درختچه‌ای است و پاکوتاه است می‌توان آن را در گلدان و در بالکن منازل نیز نگه‌داری کرد. انگور فرنگی سفید همانند رنگ‌های دیگر این خانواده (قرمز، مشکی و…) کمی ترش بوده ولی ترشی آن کمتر از بقیه است به همراه یک شیرینی ملایم. جنس شاخه‌های این میوه از نظر ظاهر و جنس تقریباً شبیه آلبالو است. طعم وایت کارنت یا همان انگور فرنگی سفید را می‌توان ترکیبی از طعم کیوی، آلبالو و انگور دانست. انگور فرنگی سفید منبع بسیار خوبی از ویتامین C است و خواص درمانی تقریباً مشابه با رنگ‌های دیگر دارد. انگور فرنگی سفید یا شیشه‌ای یک جهش ژنی طبیعی از گونه قرمز آن (رد کارنت) است. این میوه بومی مرکز و شرق اروپا و بخش‌هایی از آسیا است. پوست میوه وایت کارنت بسیار نازک است و در جابجایی‌ها معمولاً با کوچک‌ترین ضربه آسیب می‌بیند. انگور فرنگی در تولید مربا، دسر، شربت و طعم‌دهنده‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد.

کاشت

کاشت بذر انگور فرنگی سفید خیلی ساده نیست ولی با رعایت چندین نکته می‌توان به‌راحتی نتیجه گرفت، به‌طور کلی برای کاشت کارنت ، انگور از طریق قلمه تکثیر می‌شود ولی کاشت بذر نیز یکی از راه‌های تکثیر است. انگور فرنگی سفید گیاهی سردسیری بوده در نتیجه بذرها برای جوانه‌زنی نیاز به سرمادهی و خواب‌شکنی دارند، بذر کارنت باید به مدت دو تا سه ماه در دمای -۵ درجه قرار بگیرند تا آماده جوانه‌زنی شود، البته برای نتیجه‌گیری بهتر می‌توانید قبل از کاشت بذرها را بین دستمال تمیز مرطوب قرار داده و در طبقه پایین یخچال به مدت ۳ هفته قرار دهید.

جوانه‌زنی بذر انگور کارنت در شرایط مختلف ممکن است تا یک ماه یا بیشتر زمان ببرد در نتیجه با توجه به اینکه بذر مدت زمان زیادی باید در زیر خاک باشد و ممکن است دچار آفات و بیماری شود. ترکیب پیت ماس و کوکوپیت ریز یکی از بهترین ترکیب‌ها برای کاشت است. بهترین ترکیب ما برای بذر انگور فرنگی سفید عبارت است از: کوکوپیت ۲۰ درصد + پیت ماس ۴۰ درصد + شن دانه‌ریز ماشی ۴۰ درصد + مقدار خیلی کمی ورمی کمپوست. بذرها را قبل از کاشت ۴۸ ساعت در آب خیس کنید یا به نحوه بالا سرمادهی کنید سپس ظرف کاشت خود را با خاک موردنظر پر کنید و با دست فشار دهید و آبیاری کنید تا کاملاً نشست کند. سپس در حفره‌ای به عمق کمتر از نیم سانتی­متر در همان خاک بکارید و مجدد به آرامی آبیاری کنید تا بذر با خاک تماس برقرار کند.

نکته بسیار مهم برای جوانه‌زنی بذرهای سردسیری دمای کاشت است، دمای جوانه‌زنی و دمای خاک باید ۲۰ تا ۲۵ درجه باشد در غیر این صورت جوانه‌زنی به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نکته مهم دیگر برای کاشت رطوبت بوده، بذرها پوسته سختی دارند و باید در رطوبت بالای ۸۰ درصد کاشته بشوند در نتیجه باید بر روی بستر کاشت مشما شفاف قرار داد یا اینکه بذرها را در ظرف درب دار شفاف بکارید. ظرف کاشت باید در محیطی پرنور قرار بگیرد ولی زیر نور مستقیم آفتاب به هیچ وجه قرار نگیرد (البته تا قبل از جوانه‌زنی) دلیل آن هم این است که با تابیدن خورشید دمای زیر مشما به شدت بالا رفته و بذر از بین می‌رود، دمای زیر مشما باید ۲۰ تا ۲۵ درجه باشد. آبیاری فقط زمانی انجام شود که خاک رطوبت خود را از دست داد، وقتی رطوبت کاهش یافت با اسپری آب را بر روی بستر کاشت بریزید. می‌توان بر روی مشما چند سوراخ ایجاد نمود تا رطوبت به‌طور نسبی کاهش یابد. به محض جوانه‌زنی سوراخ‌های بیشتری را بر روی مشما ایجاد کنید تا رطوبت کاهش یابد، این کار را هر چند روز یک‌بار انجام دهید تا گیاه به رطوبت کم عادت کند و برای انتقال به فضای باز عادت کند و به‌مرور با انتقال به محیطی پرنورتر نور دریافتی آن را بیشتر کنید.

خواص

در خصوص خواص کارنت قابل ذکر است این میوه سرشار از ویتامین C است. سایر مواد موجود در این میوه عبارت‌اند از: ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B3، ویتامین B5، ویتامین B6، ویتامین B9 و ویتامین E، ویتامین K و کلسیم، آهن، منگنز، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی است.

این میوه بسیار خوش طعم است و در شیرینی پزی استفاده می‌شود.

این میوه به کاهش وزن کمک می‌کند.

ویتامین C موجود در این میوه سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

کلاژن موجود در این میوه موجب تقویت و سلامت پوست می‌شود.

ویتامین k موجود در این میوه به لخته سازی خون کمک می‌کند.

آهن این میوه به اکسیژن رسانی ماهیچه‌ها و سایر نقاط بدن کمک می‌کند.

این میوه سرشار از آنتی‌اکسیدان است که احتمال ریسک به سرطان، مشکلات قلبی و عروقی را کاهش می‌دهد.

برای خرید بذر کارنت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 930
شنبه 7 تير 1399 زمان : 23:17

فلفل سبز شیرین

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فرم فلفل شیرین سبز کشیده و رنگ آن سبز روشن و طعمش شیرین بوده و مناسب تازه خوری است. این فلفل به رنگ سبز بوده ولی اگر بیش‌ازاندازه بر روی بوته بماند به رنگ قرمز درمی‌آید و ممکن است مزه آن تند شود. آبیاری به‌اندازه در حفظ طعم شیرین آن مؤثر است. بذر فلفل سبز شیرین به مدت ۷۵ تا ۸۰ روز بعد از کاشت شروع به باردهی می‌کند و تا قبل از شروع سرما محصول دهی را ادامه می‌دهد. در فصل سرما نیز می‌توانید (اگر در گلدان کاشته‌اید) آن را به‌جای گرم‌تر منتقل کنید و در تمامی سال از برداشت محصول آن لذت ببرید. بوته‌های این فلفل نسبتاً پربار بوده و بهتر است آن را در آفتاب کامل یا سایه جزئی کاشت، برای کاشت گلدانی باید دقت شود در محیطی قرار بگیرد که روزانه حداقل ۶ تا ۷ ساعت نور کافی داشته باشد. (پشت پنجره‌های نورگیر یا بالکن محفوظ از سرما)

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 878
شنبه 7 تير 1399 زمان : 20:56

فلفل دلمه ای سبز

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل دلمه سبز آشناترین رنگ در میان فلفل‌های دلمه‌ای است. طعم بسیار شیرین و بافتی بسیار ترد از ویژگی‌های این فلفل است. فلفل دلمه سبز گوشتی ضخیم دارد و معمولاً چهار لوب است. ارتفاع بوته‌های آن حدوداً ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و به‌راحتی قابل کاشت و نگه‌داری در گلدان است. فلفل دلمه‌ای سبز بوته‌هایی پربار و نسبت به بیماری مقاومت بالایی دارد. فلفل‌ها در ابتدا به رنگ سبز بوده و بعد از ماندن بر روی بوته به رنگ قرمز در می‌آیند.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 994
شنبه 7 تير 1399 زمان : 13:21

فلفل تند چیلی

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل قلمی قرمز تند دارای طعمی بسیار تند است و موارد مصرف آن، ساخت ترشی، تازه خوری و استفاده از خشک‌شده و پودر آن است. می‌توانید در هر فصلی با به وجود آوردن شرایط کاشت فلفل، این بذر را در گلدان و در بالکن آفتاب‌گیر خود پرورش دهید. فلفل قلمی قرمز تند، قلمی بوده و در ابتدای تشکیل بر روی بوته سبز بوده و به‌مرور به رنگ قرمز تبدیل می‌شود.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

باغبان‌هایی که به غذاهای تند علاقه دارند و طرفدار فلفل تند هستند، می‌بایست پرورش فلفل‌های چیلی در باغ خودشان را مد نظر داشته باشند. حتی اگر فضای لازم برای کشت فلفل را در باغ ندارید، گونه‌های مختلفی از این گیاه موجود هستند که می‌توانند در داخل خانه پرورش داده شوند. در حقیقت، پرورش فلفل چیلی در داخل خانه برای تازه‌کارها راحت‌تر است، زیرا می‌توانند کنترل بهتری بر آب، درجه حرارت و نور (به‌عنوان سه عنصر حیاتی در تولید یک محصول موفق) داشته باشند.

مرحله‌ی ۱: آماده‌سازی فلفل

گونه‌ی فلفل چیلی دلخواهتان را انتخاب کنید. گونه‌هایی از فلفل‌های تزئینی کوتاه‌قد موجود هستند که کاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است.

۱- گونه‌ی چیلی دلخواهتان را انتخاب کنید. گونه‌هایی از فلفل‌های تزئینی کوتاه‌قد موجود هستند که کاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است، زیرا در صورت انتخاب گونه‌های بزرگ‌تر، امکان دارد فضای کافی برای رشد ریشه‌ی آن‌ها در داخل یک گلدان وجود نداشته باشد. انتخاب گلدان پلاستیکی نسبت به گلدان رسی بهتر است. گلدان‌های رسی (نظیر خاک‌های رس قرمزرنگ) تمایل زیادی به جذب رطوبت خاک علی‌الخصوص در شرایط گرم و پرنور موردنیاز برای رشد دارند.

۲- انتخاب گلدان پلاستیکی نسبت به گلدان رسی بهتر است. گلدان‌های رسی (نظیر خاک‌های رس قرمزرنگ) تمایل زیادی به جذب رطوبت خاک،علی‌الخصوص در شرایط گرم و پرنور موردنیاز برای رشد فلفل‌های چیلی، دارند. این فلفل‌ها نیاز به میزان زیادی از رطوبت برای رشدشان دارند و امکان خشک شدن آن‌ها در گلدان رسی وجود دارد.

۳- گلدانی را انتخاب کنید که دارای سوراخ تخلیه باشد. ازآنجایی‌که فلفل‌های چیلی نیاز به آبیاری زیاد برای رشدشان دارند، می‌بایست سوراخ‌های تخلیه در گلدان وجود داشته باشد تا آب اضافی خارج‌شده و ریشه‌ها را غرق در آب یا پوسیده نکند.

۴- قبل از استفاده گلدان را ضدعفونی کنید. قبل از استفاده گلدان را ضدعفونی کنید. بسیاری از گلدان‌ها، علی‌الخصوص مواردی که قبلاً مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

دارای باکتری‌ها یا تخم حشرات مخفی هستند که می‌توانند زندگی گیاه را به سمت نابودی بکشانند. گلدانتان را با استفاده از آب گرم و صابون بشویید تا این تهدیدها را خنثی نمایید.

۵-مخلوط خاک گلدان تهیه نمایید. خاک باغچه معمولاً دارای باکتری‌هایی است که به بذرهای فلفل آسیب‌زده، از جوانه‌زدن جلوگیری کرده و مانعی برای رشد بوته‌ها می‌شوند. می‌توانید مخلوطی از خاک و کمپوست را از فروشگاه‌ها تهیه نمایید تا کیفیت خاکتان افزایش پیدا کند. هر قدر کیفیت خاک بیشتر باشد، احتمال پرورش موفق گیاه افزایش پیدا خواهد کرد. در ادامه کیفیت خاکتان را با افزایش مقداری ورمی کولیت افزایش دهید.

مرحله‌ی ۲: تسریع فرایند جوانه‌زدنی فلفل

۱-.یک مشت بذر فلفل چیلی را میان ورقه‌های حوله‌ی کاغذی مرطوب بگذارید. بذرها می‌بایست به‌صورت صاف و تک‌لایه روی حوله قرار گیرند تا رطوبت به‌صورت مساوی میان آن‌ها توزیع شود.

۲- بذرها و حوله‌ی کاغذی را در داخل محفظه‌ای دردار بگذارید. می‌توانید از یک ظرف غذای پلاستیکی با در محکم استفاده کنید.

۳- بذرها را در قفسه‌ای گرم و دارای تهویه بگذارید. هم گرما وهم رطوبت از موارد لازم برای جوانه‌ زدن هستند.

۴- پس از گذشت ۲ الی ۵ روز، بذرها را بررسی کنید. اگر متورم شده باشند، برای کاشت آماده هستند. حتی امکان دارد که جوانه‌های کوچکی از داخل برخی از بذرها بیرون زده باشد.

مرحله‌ی ۳: کاشت بذر فلفل

۱- گلدان را با مخلوط خاک پر کنید. فاصله خالی حداقل ۲.۵ سانتی‌متری میان سطح بالای خاک و لبه گلدان در نظر بگیرید.

۲- بذرهایتان را در داخل گلدان بکارید. فاصله‌ی میان هر دو بذر می‌بایست ۵ سانتی‌متر باشد.

۳- مقدار کمی کمپوست روی بذرها بریزید. شما می‌بایست فقط حدود ۰.۵ نیم سانتیمتر کمپوست روی بذرها داشته باشید تا صرفاً مواد معدنی لازم برای خاک مهیا شود.

۴- با استفاده از اسپری آب روی بذرها بپاشید. هر چند وقت یک‌بار این کار را انجام دهید تا رطوبت خاک حفظ شود. آب برای فلفل‌های چیلی علی‌الخصوص در مراحل اولیه‌ی کاشت ضروری است.

۵- وضعیت گلدان را برای مشاهده‌ی رشد بذرها رصد کنید. بسته به گونه‌ی فلفلی که انتخاب کرده‌اید، یک الی ۶ هفته طول می‌کشد تا اولین جوانه بر روی خاک ظاهر شود.

مرحله‌ی ۴: داشت و برداشت فلفل

۱- فلفل‌های چیلی را در نزدیکی یک پنجره‌ی آفتاب‌گیر بگذارید. پنجره‌ای را انتخاب کنید که رو به غرب یا جنوب باشد تا بهترین و گرم‌ترین نور برای گیاه فراهم شود. فلفل‌های چیلی با استفاده از نور کامل آفتاب رشد می‌کنند، بنابراین گیاه را در نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن به پنجره قرار دهید تا امکان برخورد نور آفتاب با آن ماکزیمم شود.

۲- نور فلورسنت برای گیاه فراهم کنید. اگر نمی‌توانید نور طبیعی کافی را برای گیاه در داخل خانه به وجود آورید، آن‌ها را در زیر نور مصنوعی فلورسنت قرار دهید. این چراغ‌ها می‌بایست حدوداً ۲۰ سانتی­متر بالای گلدان قرار گیرند و بین ۱۴ الی ۱۶ ساعت در هر روز روی گیاه روشن باشند تا نور و گرمای کافی را برای آن فراهم کنند.

۳- جریان هوای لازم را به‌صورت روزانه برای گیاه مهیا کنید اما از جریان‌های هوای شدید دوری نمایید. به مدت چند ساعت در روز، پنجره‌ای را باز کرده یا پنکه‌ای با دور کند روشن کنید. ایده‌آل این است که جریان هوا دمای اتاق را در حالت نسبتاً گرم نگهداری. جریان‌های شدید هوای داغ و سرد می‌توانند مانع رشد شوند، بنابراین بوته‌های فلفلتان را از وسایل تهویه یا دریچه‌های هواساز دور نگهدارید.

۴- پس از مشاهده‌ی جوانه‌ها در بالای خاک، فلفل‌هایتان را کاملاً خیس کنید. هرگاه حس کردید سطح خاکتان خشک شده، فلفل‌های چیلی را آبیاری کنید. آن‌قدر به گیاه آب بدهید تا اینکه آب اضافی از طریق سوراخ‌های انتهایی گلدان تخلیه شوند.

۵- فرایند رشد را با استفاده از کود سبزی‌ها به‌صورت ماهیانه تقویت کنید. از یک کود متعادل ۱۵ -۱۵-۱۵ که حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم است استفاده کنید.

سه عددی که روی کیسه‌ی کود نوشته‌شده، نشان‌دهنده‌ی درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم موجود در کود است. کود ۱۵-۱۵-۱۵ درصد یکسانی برای این سه عنصر دارد و این بدین‌ معناست که شاخ‌ و برگ، سیستم ریشه، گل‌ها و میوه‌ی فلفل به‌اندازه‌ی مساوی از غذا بهره‌مند می‌شوند. نیتروژن باعث تقویت شاخ‌ و برگ می‌شود، پتاسیم به رشد گل‌ها و قدرت کلی گیاه کمک می‌کند و فسفر نیز کیفیت ریشه و میوه را ارتقا می‌دهد.

۶- فلفل‌هایتان را به‌صورت جداگانه بچینید. به سایز و رنگ استاندارد (قرمز،نارنجی،زرد یا سبز) برای گونه‌ی چیلی خاصی که انتخاب کرده‌اید، توجه کنید. هنگامی‌که فلفلتان به آن سایز و رنگ استاندارد رسید، از قیچی برای چیدن فلفل استفاده کنید و ساقه‌ی بالای میوه را جدا نمایید. بوته‌های فلفل چیلی ۹۰ روز پس از جوانه ‌زدن، آماده‌ی بهره‌برداری هستند و می‌توانید فلفل‌هایشان را برداشت کنید.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 790
شنبه 7 تير 1399 زمان : 11:23

کاهو فرانسوی

کاهو در میان سبزی‌ها دیگر کاشت بسیار ساده‌ای دارد و قابل کاشت در اکثر خاک‌ها است. همچنین در کمترین فضا حتی در کوچک‌ترین گلدان‌ها نیز می‌توان اقدام به کاشت نمود. ارزش غذایی کاهو زیاد و حاوی ویتامین‌های A و C و فولات و آهن است. در سال ۱۹۹۹ دانشمندان دانشگاه گلاسکو دریافتند که میزان آنتی‌اکسیدان آن حدود ۱۰۰ برابر بیشتر از کاهوهای معمولی است. کاهو دارای انواع مختلفی مانند کاهو پیچ، کاهو کلم، کاهو چینی، کاهو بنفش و کاهو فرانسوی است. کاهو فرانسوی به دلیل طعم و عطر و همچنین رنگ جذاب آن یکی از ارقام محبوب در میان مصرف‌کنندگان است. از خواص کاهو فرانسوی این که حاوی آنتی اکسیدان و ویتامین های فراوانی است،

کاهو یکی از پرمصرف‌ترین سبزی‌های جهان است که به دلیل مصرف بالای آن تمامی فصول به‌صورت فضای باز و گلخانه‌ای کشت می‌شود. مقاومت این رقم از کاهو نسبت به سرما و تغییرات دما بالا بوده و مناسب کاشت برای تمامی فصل بخصوص پاییز است (دمای ایده آل برای جوانه‌زنی ۱۸ تا ۲۰ درجه است).

شرایط آب‌وهوایی کاشت بذر

دما

کاهو نسبت به سبزی‌های دیگر تحمل سرمای بیشتری را دارد و در آب‌وهوای خنک نتیجه بهتری دارد. درنتیجه در شهرهای خنک کاشت بهاره و در شهرهای با آب‌وهوای گرم کاشت پاییزه و زمستانه آن بهتر است. البته برای کاشت خانگی در هر شرایط آب‌وهوایی می‌توان کشت نمود. گرما، کم‌آبی و خشکی باعث می‌شود کاهو زودتر به گل برود و در نتیجه کیفیت آن کاهش پیدا کند. کاهو دمای کمتر از صفر درجه را نیز تحمل می‌کند ولی اگر سرما پایدار باشد باعث بد فرم شدن برگ‌ها و جمع شدن آن‌ها و باعث تغییراتی در رنگ برگ کاهو می‌شود.

خاک

کاهو در اکثر خاک‌ها قابل رشد است ولی در خاک‌های فقیر عملکرد و کیفیت محصول کاهش می‌یابد. بهترین نتیجه را در خاک‌های نیمه سبک و غنی دارد. برای کاشت خانگی خاک‌های نیمه سبک عملکرد خوبی دارد. خاک رسی شنی یا ترکیبی از کود حیوانی و خاک باغچه یا خاک‌برگ گزینه‌های مناسبی است. (اگر گلدان را در پشت پنجره و در خانه نگه‌داری می‌کنید بهتر است از کمپوست آماده استفاده کنید). قبل از کاشت در باغچه می‌توانید کود حیوانی را در سطح خاک پخش و خاک را زیرورو کرده و سپس اقدام به کاشت بنمایید.

آموزش کاشت بذر

کاهو را در مناطق گرم که زمستان ملایمی هم دارند در پاییز و زمستان کاشته می‌شود و در شهرهای سرد که زمستان سردی دارند در بهار اقدام به کاشت آن می‌کنند. در کاشت پاییزه بذرها را در شهریور ماه می‌کارند. در کاشت بهاره در اردیبهشت یا خرداد اقدام به کاشت آن می‌کنند. البته برای کاشت خانگی در باغچه یا گلدان در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت کاهو نمود که در ادامه به آن می‌پردازیم. بذر کاهو را با فاصله ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از یکدیگر می‌کارند و بر روی آن لایه‌نازکی از خاک نرم می‌ریزند و به‌آرامی آبیاری می‌کنند به‌طوری‌که بذرها جابه‌جا نشوند. بذرها بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز از خاک بیرون می‌آیند. کاهو را می‌توان در سینی نشاء یا زمینی دیگر یا گلدانی نشاء کرد و سپس بعد از رشد آن به زمین و محل اصلی انتقال داد و با فاصله‌های یکسان و مرتب کاشت. در روشی دیگر می‌توان بذرها را به‌صورت دست پاش کاشت و بعد از رشد آن و رسیدن به طول ۵ سانتی‌متر اقدام به تنک کردن بوته‌ها و کاهش تراکم آن‌ها نمود.

کاشت بذر در منزل

بهتر است کاهو در اوایل بهار یا پاییز که هوا خنک است کاشته شود. اگر خواستار کاشت در فصل گرم یا در داخل آپارتمان یا پشت پنجره هستید باید نیاز سرمایی بذرها را برطرف کنید. این عمل درصد موفقیت را بسیار بالا می‌برد که در ادامه به آن می‌پردازیم. برای کاشت کاهو در داخل آپارتمان و پشت پنجره منزل یا در فصلی که هوا گرم است برای موفقیت بیشتر در کاشت باید ابتدا نیاز سرمایی بذر کاهو را برطرف کنیم تا درصد جوانه‌زنی بالاتر برود. برای این کار تمامی بذرهای موجود را بین چند لایه دستمال خیس گذاشته و داخل پلاستیک فریزر قرار می‌دهیم و در طول روز داخل یخچال و در قسمتی که امکان یخ زدن وجود ندارد می‌گذاریم (طبقه پایین یخچال) و شب آن را بیرون قرار می‌دهیم، این عمل را تا ۲۰ روز انجام می‌دهیم و با مشاهده جوانه زدن بذرها اقدام به کاشت آن‌ها می‌کنیم.

برای کاشت در باغچه بعد از آماده‌سازی خاک، بذر کاهو را در گودال‌های نیم سانتی‌متری با فاصله ۱۵ سانتی‌متر به‌صورت خطی بکارید. کاهو را باید در مکانی کاشت تا روزانه حداقل ۶ ساعت آفتاب بخورد. خاک گلدان یا محل کاشت باید نیمه سبک، غنی و دارای زهکشی بالا باشد. سطح خاک باید همیشه مرطوب باشد ولی غرق آبی نباشد. برای کاشت در گلدان، گلدانی را انتخاب کنید که حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشد. بذرها را با فاصله چند سانتی‌متر (۲ تا ۳ سانتی‌متر) بر روی گلدان قرار دهید و بر روی آن به اندازه نیم سانتی‌متر خاک نرم بریزید و سپس به‌آرامی آبیاری کنید. گلدان را باید در جای نورگیر قرار دهید و تا قبل از جوانه‌زنی اجازه ندهید خاک خشک شود. وقتی کاهوها رشد کردند می‌توانید بوته‌ها را تنک کنید (بوته‌های اضافی را حذف کنید) تا فضای بیشتری برای باقی کاهوها باشد. کاهوهایی که تنک کرده‌اید را می‌توانید در گلدانی یا محلی دیگر به‌صورت جداگانه بکارید. برای اینکه کاهو طعم و کیفیت بالایی داشته باشد باید خاک آن همیشه مرطوب باشد. البته نباید خاک را خیس نگه داشت بلکه باید مرطوب باشد. اگر هوا گرم شد بهتر است گلدان کاهو را در نیم‌سایه قرار دهید. اگر کاهو دیر برداشت شود برگ‌ها بد فرم شده و به گل می‌روند.

برای خرید بذر کاهو در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 836
جمعه 6 تير 1399 زمان : 13:10

یونجه

یونجه گیاهی است چندساله یا دائمی که ریش‌هایی راست و مستقیم دارد و به ریشه اولیه یونجه معروف است به‌موازات پیدایش ریشه اولیه، قسمت هیپوکوتیل در زیر سطح خاک قرار می‌گیرد و با طویل شدن زیر لپه باعث جوانه زدن و خارج شدن از سطح خاک می‌شود. یونجه جوانه‌زده در این موقع نسبت به آب بیش‌ازاندازه، کمبود آب، شوری خاک یا سله بستن سطح خاک حساسیت خاصی نشان می‌دهد. چنانچه در این موقع سطح خاک سله ببندد، زیر لپه یونجه که به‌صورت قوسی در زیر سطح خاک قرار گرفته‌است نمی‌تواند به سهولت سطح خاک را بشکافد و از آن خارج شود چنانچه زیر لپه یونجه بتواند از سطح خاک خارج گردد در این موقع یونجه جوانه‌زده فقط دارای دو لپه یا کوتیلدون است که به‌صورت برگ‌های متورم به نظر می‌آیند. این برگ اولیه ساده و معمولاً قلبی شکل است و شباهتی با برگ‌های اصلی یونجه ندارد. بعد از گذشت مدتی، نخستین برگ مرکب سه برگچه‌ای یونجه به وجود می‌آید که به‌تدریج با ادامه رشد و نمو، سایر برگ‌های مرکب نیز تشکیل می‌شود. گیاه یونجه علاوه بر ریشه راست و مستقیم اولیه، ریشه‌های جانبی نیز دارد که از سلول‌های حاشیه استوانه مرکزی ریشه اصلی سرچشمه می‌گیرند عامل موفقیت یونجه در مقاومت به کلیه عوامل نامساعد و همچنین استفاده از مواد غذایی تحت‌الارض، برخورداری از یک سیستم ریشه قوی است. ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد برگ‌های آن دارای سه برگچه است برگچه‌های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی‌شکل است. گل‌های یونجه به شکل سبز و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچک‌تر از آن است.

یونجه به دلیل وجود ویتامین‌های B, K, E, D, A، پروتئین و مواد معدنی موجود در آن غذایی کامل محسوب می‌شود و به «سلطان گیاهان» معروف است. ویتامین C موجود در یونجه دو برابر جعفری و چهار برابر لیموترش است. یونجه علاوه بر استفاده به عنوان علوفه دام توسط انسان نیز به صورت های مختلف مانند به صورت تازه، جوانه یونجه، عرق یونجه و دمنوش یونجه استفاده شده و عسل یونجه نیز پرطرفدار است. خواص یونجه فراوان است که می‌توان به چند مورد اشاره کرد: آهن زیاد، تقویت اعضای بدن، درمان کم‌خونی، ضعف بنیه، درمان سنگ کلیه، معالج رعشه و ناراحتی اعصاب، چاق‌کننده، نیروبخشی، کاهش قند خون، ویتامین A مانع از شب‌کوری، تصفیه خون، ازدیاد شیر مادران، ترک اعتیاد، رقیق‌کننده خون و مانع ابتلا به بیماری قلبی، کاهش‌دهنده کلسترول بد و ... . پزشکان قدیم ایران از مخلوط تعفن یونجه و چند گیاه دیگر برای ترک اعتیاد و تنفر از آن برای ترک اعتیاد استفاده می‌کردند. در حال حاضر برای معالجه معتادان به سیگار و تریاک و هروئین شاهد تأثیرات فوق‌العاده‌ای هستیم.

کاشت و برداشت

یونجه گیاهی چندساله (تقریباً ۵-۷ سال) است بنابراین با زدن شخم عمیق، خاک را برای کاشت یونجه آماده کنید. زمان مناسب کاشت ترجیحاً پاییز و بهار است که بهترین زمان برای کشت بذر یونجه پاییز، اوایل تا اواسط شهریور و برای کشت بهار، نیمه دوم اردیبهشت الی خرداد ماه است. بذر یونجه ها را در عمق یک الی دو سانتیمتری ترجیحاً خاک سبک و شنی کاشت کنید. برای جلوگیری از خشک شدن خاک بعد از اولین آبیاری به ترتیب ۳ روز بعد و دور آبیاری بین ۷ تا ۱۲ روز است.

در برداشت اول بعد از ۵۰-۷۰ درصد از گلدهی و بیشتر و در برداشت‌های بعدی ۱۰-۱۵ درصد گل‌های بنفش (بیشترین کیفیت علوفه) انجام می‌شود. برداشت بذر یونجه بعد از قطع آبیاری در مرحله شروع به قهوه‌ای شدن غلاف‌ها و زمانی که پنجاه درصد غلاف‌ها قهوه‌ای شده‌اند.

برای خرید بذر یونجه و سایر علوفه به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 764
جمعه 6 تير 1399 زمان : 12:18

یونجه

یونجه گیاهی است چندساله یا دائمی که ریش‌هایی راست و مستقیم دارد و به ریشه اولیه یونجه معروف است به‌موازات پیدایش ریشه اولیه، قسمت هیپوکوتیل در زیر سطح خاک قرار می‌گیرد و با طویل شدن زیر لپه باعث جوانه زدن و خارج شدن از سطح خاک می‌شود. یونجه جوانه‌زده در این موقع نسبت به آب بیش‌ازاندازه، کمبود آب، شوری خاک یا سله بستن سطح خاک حساسیت خاصی نشان می‌دهد. چنانچه در این موقع سطح خاک سله ببندد، زیر لپه یونجه که به‌صورت قوسی در زیر سطح خاک قرار گرفته‌است نمی‌تواند به سهولت سطح خاک را بشکافد و از آن خارج شود چنانچه زیر لپه یونجه بتواند از سطح خاک خارج گردد در این موقع یونجه جوانه‌زده فقط دارای دو لپه یا کوتیلدون است که به‌صورت برگ‌های متورم به نظر می‌آیند. این برگ اولیه ساده و معمولاً قلبی شکل است و شباهتی با برگ‌های اصلی یونجه ندارد. بعد از گذشت مدتی، نخستین برگ مرکب سه برگچه‌ای یونجه به وجود می‌آید که به‌تدریج با ادامه رشد و نمو، سایر برگ‌های مرکب نیز تشکیل می‌شود. گیاه یونجه علاوه بر ریشه راست و مستقیم اولیه، ریشه‌های جانبی نیز دارد که از سلول‌های حاشیه استوانه مرکزی ریشه اصلی سرچشمه می‌گیرند عامل موفقیت یونجه در مقاومت به کلیه عوامل نامساعد و همچنین استفاده از مواد غذایی تحت‌الارض، برخورداری از یک سیستم ریشه قوی است. ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد برگ‌های آن دارای سه برگچه است برگچه‌های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی‌شکل است. گل‌های یونجه به شکل سبز و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچک‌تر از آن است.

یونجه به دلیل وجود ویتامین‌های B, K, E, D, A، پروتئین و مواد معدنی موجود در آن غذایی کامل محسوب می‌شود و به «سلطان گیاهان» معروف است. ویتامین C موجود در یونجه دو برابر جعفری و چهار برابر لیموترش است. یونجه علاوه بر استفاده به عنوان علوفه دام توسط انسان نیز به صورت های مختلف مانند به صورت تازه، جوانه یونجه، عرق یونجه و دمنوش یونجه استفاده شده و عسل یونجه نیز پرطرفدار است. خواص یونجه فراوان است که می‌توان به چند مورد اشاره کرد: آهن زیاد، تقویت اعضای بدن، درمان کم‌خونی، ضعف بنیه، درمان سنگ کلیه، معالج رعشه و ناراحتی اعصاب، چاق‌کننده، نیروبخشی، کاهش قند خون، ویتامین A مانع از شب‌کوری، تصفیه خون، ازدیاد شیر مادران، ترک اعتیاد، رقیق‌کننده خون و مانع ابتلا به بیماری قلبی، کاهش‌دهنده کلسترول بد و ... . پزشکان قدیم ایران از مخلوط تعفن یونجه و چند گیاه دیگر برای ترک اعتیاد و تنفر از آن برای ترک اعتیاد استفاده می‌کردند. در حال حاضر برای معالجه معتادان به سیگار و تریاک و هروئین شاهد تأثیرات فوق‌العاده‌ای هستیم.

کاشت و برداشت

یونجه گیاهی چندساله (تقریباً ۵-۷ سال) است بنابراین با زدن شخم عمیق، خاک را برای کاشت یونجه آماده کنید. زمان مناسب کاشت ترجیحاً پاییز و بهار است که بهترین زمان برای کشت بذر یونجه پاییز، اوایل تا اواسط شهریور و برای کشت بهار، نیمه دوم اردیبهشت الی خرداد ماه است. بذر یونجه ها را در عمق یک الی دو سانتیمتری ترجیحاً خاک سبک و شنی کاشت کنید. برای جلوگیری از خشک شدن خاک بعد از اولین آبیاری به ترتیب ۳ روز بعد و دور آبیاری بین ۷ تا ۱۲ روز است.

در برداشت اول بعد از ۵۰-۷۰ درصد از گلدهی و بیشتر و در برداشت‌های بعدی ۱۰-۱۵ درصد گل‌های بنفش (بیشترین کیفیت علوفه) انجام می‌شود. برداشت بذر یونجه بعد از قطع آبیاری در مرحله شروع به قهوه‌ای شدن غلاف‌ها و زمانی که پنجاه درصد غلاف‌ها قهوه‌ای شده‌اند.

برای خرید بذر یونجه و سایر علوفه به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 675
جمعه 6 تير 1399 زمان : 9:44

شبدر

شَبدَر جزء مهم‌ترین گیاهان علوفه ای خانواده لگومینز در مناطق معتدل و مرطوب است که از نظر علوفه‌ای و مرتعی دارای ارزش بسیار زیادی است و در تغذیه دام‌ها نقش بسزایی دارند. شبدرها گیاهی سه برگچه‌ای‌اند و به همین خاطر اسم علمی آن‌ها از دو کلمه لاتین "Tria" به معنی سه و "Folia" به معنی سه برگچه‌ای گرفته شده است. تعداد گونه‌های شبدر در دنیا حدود ۳۰۰ گونه ذکر شده که از این تعداد ۲۵ گونه از نظر کشاورزی مهم است که از این تعداد فقط ۹ گونه آن‌ها از جمله شبدر زیرزمینی به‌صورت تجارتی کشت می‌شوند. بیشترین پراکنش شبدرها در منطقه مدیترانه است، به‌طوری‌که در منطقه آسیا ۱۶۰–۱۵۰ گونه، آمریکا ۶۵–۶۰ گونه و در آفریقا ۳۰–۲۵ گونه گزارش شده است. بر اساس تحقیقات بانک ژن گیاهی و ذخایر توارثی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر تعداد گونه‌های تاکنون شناخته شده شبدر در ایران حدود ۵۴ گونه است.

خصوصیات کلی شبدرها

تمام شبدرها در آب‌وهوای خنک بهترین عملکرد را دارند. در بین شبدرها شبدر سفید از همه مقاوم‌تر است. میزان قند در شبدرها بیش از یونجه است و سطح برگ بیشتری نسبت به یونجه دارند اما مقاومت شبدرها به شوری کمتر از یونجه است و نیاز آبی شبدرها نیز کمتر از یونجه است. البته باید توجه داشت که شبدرها به لحاظ کمیت تولید در سطح پایین‌تری از یونجه قرار دارند و میزان مواد غذایی قابل‌هضم یونجه از شبدرها بیشتر است. به‌صورت کلی تفاوت شبدرها با یونجه این است که برگ یونجه بیضی شکل ولی برگ شبدر گلابی شکل است. همچنین رنگ برگ‌ها در شبدر سبز و شفاف و در یونجه سبز تیره است.

خصوصیات بذر شبدرها

تحقیقات انجام‌گرفته نشان می‌دهد مهم‌ترین عامل ایجاد بذرهای با پوسته سخت در شبدرها خشکی و کمی رطوبت نسبی هوا در زمان رسیدگی است. خواب بذر شبدر را به‌وسیله سرما دادن می‌توان شکست. بذر هیچ‌یک از شبدرها در زمان جوانه‌زنی به نور نیاز ندارند. به عبارت بهتر بذر هیچ‌یک از شبدرها فیتوبلاست نیستند. همان‌طور که ملاحظه می‌شود بزرگ‌ترین بذرها در بین گیاهان علوفه‌ای تیره بقولات مربوط به اسپرس و ماشک‌ها است. باید توجه داشت هرچه اندازه بذر بزرگ‌تر باشد معمولاً زودتر جوانه می‌زنند و گیاهچه بزرگ‌تری تولید می‌کنند. البته پوسته سخت بذر را نیز باید در نظر گرفت (مسلم است بذرهای دارای پوسته سخت دیرتر جوانه می‌زنند) موضوع ذکرشده در بالا به شرطی صحیح است که پوسته سخت بذرها صفر در نظر گرفته شود. در واقع هم میزان بذرهای سخت در بعضی از شبدرها مانند شبدر برسیم و شبدر لاکی بسیار پایین است. بذر بعضی از شبدرها مانند شبدر پنجه کلاغی (Lotus cornicaltus) بسیار به‌کندی جوانه می‌زند و گیاهچه بسیار ضعیفی تولید می‌کند، به‌طوری‌که ایجاد یک مزرعه کامل از این شبدر ممکن است تا دو سال به طول انجامد.

طرز کاشت بذر شبدر

شبدر از طریق بذر تکثیر می‌شود برای کاشت شبدر قبل از کشت زمین موردنظر را پس از شخم زدن و اضافه نمود کود صاف و برای کشت بذر شبدر آماده کنید. توجه داشته باشید که سطح زیر کشت باید کاملاً نرم و مسطح باشد. به دلیل ریز بودن بذر شبدر بهتر است آن را با خاک نرم مخلوط کنید و بر سطح موردنظر بپاشید. همچنین می‌توان از دستگاه بذرافشان نیز برای کشت بذر استفاده کنید. پس از کاشت بذر آن را آبیاری کنید. پس از مدتی بذر جوانه می‌زند.

زمان کاشت بذر: کشت بذر شبدر در مناطق سردسیر و نیمه سردسیر از نیمه شهریور ماه تا نیمه مهرماه است. کشت بهاره این گیاه نیز در برخی از مناطق متداول است.

ارتفاع: ارتفاع این گیاه با توجه به گونه‌های مختلفی که دارد متفاوت و بین ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است.

فاصله کاشت گیاه: در روش کشت مکانیزه برای تولید علوفه فاصله شبدر بین ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر است. برای تهیه بذر بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر است.

عمق کاشت بذر: پس از کاشت بذر در صورت نیاز لایه نازکی خاک بریزید

خاک مناسب رشد: بهترین خاک برای رشد شبدر خاک‌های قلیایی و مرطوب می‌باشند.

دمای مناسب رشد: دمای مناسب برای رشد شبدر بین ۱۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است.

مقدار آبدهی: به آبیاری متوسط و منظمی نیاز دارد بین دو آبیاری باید سطح موردنظر خشک باشد.

نور: از جمله گیاهان آفتاب دوست است که برای رشد به نور زیاد و همچنین هوای خنک نیازمند است.

خصوصیات تغذیه‌ای شبدرها

شبدر محصول علوفه‌ای مهمی است. به همین دلیل است که به‌طور گسترده‌ای در کشت علوفه‌ای و مراتع استفاده می‌شود. شبدرها به‌عنوان علوفه سبز، علوفه خوراکی و چمن پوششی استفاده می‌شوند. ۱۰۰ کیلوگرم از شاخ و برگ شبدر علوفه شامل ۸/۱۹ واحد و ۷/۲ کیلوگرم پروتئین قابل‌هضم است. شبدر اسیدهای آمینه ضروری بیشتری تر (سیستئین، تریپتوفان و لوسین) نسبت به دانه ذرت و دانه جو و گندم هستند. در شبدرها فسفر به‌ندرت از ۴۴/۱ گرم در هر کیلو ماده خشک پایین‌تر است و از این نظر نسبت به یونجه برتر هستند و دام‌هایی که از شبدر تغذیه می‌کنند، کمتر دچار کمبود فسفر می‌شوند. گونه شبدرهای حقیقی با Genus Trifolium همگی علفی و دارای برگ‌های سه‌تایی هستند. گل‌ها کوچک بسیاری دارند که روی یک دمگل کوتاه پرگل واقع شده است. گلبرگ پهن خارجی تنها اندکی بزرگ‌تر از سایر گلبرگ‌هاست. شبدرهای حقیقی می‌توانند یک‌ساله، دوساله یا چندساله باشند.

مواد ضد تغذیه‌ای در شبدرها: شبدرها دارای موادی هستند که از ارزش غذایی آن‌ها می‌کاهد. مثلاً شبدر قرمز دارای ماده‌ای به نام فورموننتین است که نوعی شبه استروژن گیاهی است و می‌تواند سبب سقط‌جنین در گوسفندان شود همین‌طور شبدر سفید دارای هیدرو سیانیدرید (HCN) که برای دام‌ها می‌تواند بسیار مضر باشد و مصرف زیاد آن فعالیت غده تیروئید را افزایش می‌دهد، شبدر پنجه کلاغی نیز دارای مقداری هیدروسیانیدرید است اما مقدار آن به حدی نیست که برای دام‌ها اسمیت بسیار بالا ایجاد کند. شبدر شیرین دارای یک ماده ضد تغذیه به نام کومارین است برای دام‌ها مضر است و سبب انعقاد خون در دام‌ها می‌شود و بسیار خطرناک است. همین‌طور مصرف زیاد شبدر ایرانی می‌تواند سبب افزایش برخی از اختلالات مربوط به دام مانند: enterotoxaemia (کلیه کاغذی)، photosensitisation ادرار سنگ (سنگ شبدر) در گوسفندان شود.

نفخ در اثر مصرف شبدرها: مصرف علوفه تازه شبدرها مانند بسیاری از بقولات دیگر به دلیل پروتئین زیادی که دارند در دام‌ها تولید نفخ می‌کند در اثر مصرف شبدر سفید، شبدر قرمز، شبدر شیرین و شبدر ایرانی در دام‌ها نفخ ایجاد می‌شود اما مصرف شبدر پنجه کلاغی و شبدر برسیم (مصری) در دام‌ها هیچ‌گونه نفخی ایجاد نمی‌کند، دلیل این موضوع وجود تانن‌ها قابل اتصال به پروتئین‌ها در این دو شبدر است که با رسوب پروتئین در شکمبه کمک می‌کند و مانع ایجاد نفخ می‌شود. در بین شبدرها خطرناک‌ترین آن‌ها به لحاظ نفخ زایی شبدر سفید لادینو است.

خواص شبدر

از جمله خواص شبدر به این مورد اشاره نمود که مواد (به‌اصطلاح ضد تغذیه) موجود در شبدر می‌توانند برای انسان خواص دارویی داشته باشند و مفید باشند مثلاً کومارین موجود در شبدر شیرین و گیاه Ferula badrakema می‌تواند سبب توقف رشد سلول‌های سرطانی مثانه شود. همین‌طور فورمونتین موجود در شبدر قرمز از ارزش دارویی خاصی برخوردار است، آزمایش انجام‌گرفته در سال ۲۰۱۰ نشان داده است که فورموننتین می‌تواند از رشد سلول‌های سرطان سینه در زنان جلوگیری کند، اما مصرف آن سبب مشکلات جنسی در مردان می‌شود. عرق شبدر چاق‌کننده است. مولد خون و نیرودهنده‌ی قوای جنسی می‌باشد. نرمی استخوان اطفال را درمان کرده و تصفیه کننده‌ی خون است. عسل شبدر همچنین می تواند به تنظیم فشار خون کمک کند. مصرف روزانه حداقل یک یا دو قاشق چای خوری از این عسل در اوایل روز به حفظ فشار خون کمک می کند.

برای خرید بذر شبدر و سایر علوفه به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 914
جمعه 6 تير 1399 زمان : 8:50

ذرت مکزیکی

ذرت یا جواری یکی از غلات مهم است. منشأ آن قاره آمریکا است و پس از گندم بیشترین اراضی کشاورزی جهان به ذرت اختصاص دارد. ذرت سرشار از مواد مغذی موردنیاز برای بدن بوده و نیز منبع خوبی از فیبر محسوب می‌شود و سرشار از کالری است. ذرت تا قبل از سال ۱۴۹۲ میلادی (سال کشف آمریکا) در قاره آسیا، اروپا و آفریقا به‌عنوان یک گیاه زراعی شناخته‌شده نبود؛ اما این گیاه را از قرن‌ها پیش در آمریکای مرکزی می‌شناختند و توسط مردم سرخ‌پوست آمریکا کشت می‌شد. به همین سبب نام لاتین ذرت از یکی از طوایف سرخ‌پوست بنام Marisi Mahig گرفته شده است. نام این گیاه در زبان انگلیسی Maize یا corn در زبان عربی ذرت و بلال است. در فرهنگ دهخدا آمده نام فارسی این گیاه در گویش خراسانی جواری است ولی واژه عربی آن ذرت هم بکار برده می‌شود. فرهنگ معین هم‌جواری را برابر با ذرت و بلال معرفی کرده است.

کاشت و نگهداری

برای کاشت ذرت مکزیکی گلدانی باید گلدانی با سایز بزرگ را انتخاب نمایید، گلدان‌ها را بعد از رشد باید در مکانی گرم و آفتاب‌گیر قرار دهید. محل موردنظر در روز حداقل باید ۶ تا ۷ ساعت نور خورشید را داشته باشد. بذر ذرت مکزیکی را ۲۴ ساعت در آب خیس کنید و در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه آن‌ها را در عمق ۲ تا ۵ سانتی‌متری خاک بکارید و منتظر سبز شدن آن‌ها شوید. چون در عمق کم کاشته می‌شوند نباید اجازه دهید رطوبت سطحی خاک خشک شود و تا قبل از جوانه‌زنی مرتب خاک را آبیاری کنید. خاک مناسب برای کاشت ذرت خاکی است که رطوبت را حفظ کند و سنگین باشد. البته زهکشی مناسبی نیز داشته باشد تا ریشه‌ها از بین نرود.

بهتر است خاک پای بوته‌ها همیشه مرطوب باشد. در هنگام تشکیل دانه‌ها و رشد بلال نیز باید آبیاری به‌طور منظم و زیاد انجام شود تا کیفیت و تراکم دانه‌ها بالا باشد. اگر گلدان‌ها را در منطقه‌ای قرار داده‌اید که بادخیز است می‌توانید برای استحکام بوته یک چوب یا میله در کنار بوته ببندید. ذرت در انواع آب‌وهوا رشد می‌کند و گرمادوست است و هوای گرم در کیفیت محصول مؤثر است. ذرت در هر خاکی نیز رشد خوبی دارد. معمولاً در خاک‌های لومی سنگین و رسی کاشت می‌شود تا نیاز به آب کمتری داشته باشد. آبیاری و رطوبت نیز موارد مهمی هستند که در کیفیت و ظاهر و تولید دانه‌های با کیفیت و تراکم دانه‌ها مؤثر است. نیاز آبی ذرت در زمان تولید دانه و گرده‌افشانی زیادتر می‌شود و کم‌آبی باعث عدم تشکیل دانه‌ها در قسمت‌هایی از ذرت شده و تراکم دانه‌ها را نامنظم می‌کند، به‌طورکلی نسبت به کم‌آبی واکنش بدی نشان می‌دهد.

برای کاشت ذرت در مزرعه معمولاً بعد از رفع سرمای بهاره تا اواخر مرداد به دو روش زیر در فضای باز می‌کارند:

روش خطی: فاصله بین ردیف‌ها ۷۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و فواصل بوته‌ها ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر.

روش پشته‌ای: فاصله پشته‌ها ۱۰۰ سانتی‌متر و در هر پشته ۵ عدد بذر ذرت قرار می‌دهد (که معمولاً بعد از رشد بوته‌های ضعیف را حذف می‌کنند).

خواص

ذرت از خانواده گندمیان و در کشور مکزیک تکامل یافته و پس از گندم و برنج، قوت مردم را تشکیل می‌دهد. درخصوص خواص ذرت، این غله سرشار از ویتامین‌های گروه C، B، A و املاح معدنی کلسیم، پتاسیم، فسفر و آهن بوده و قسمت اعظم آن را مواد نشاسته‌ای تشکیل می‌دهد. رنگ زرد ذرت به دلیل وجود زئین و آنتی‌اکسیدان بوده و آنزیم‌ها و فیبر نامحلول آن برای محافظت از روده و پیشگیری از یبوست و بواسیر مفید است.

از نظر طرز تهیه ذرت، این خوراکی معمولا به اشکال متنوعی مثل کنسروی، بخارپز، کبابی و اخیرا ذرت مکزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بهترین نوع‌آن بخار پز خانگی است. پختن ذرت نه تنها باعث کاهش مواد مغذی آن نمی‌شود بلکه خاصیت آنتی اکسیدانی آن را نیز افزایش می‌دهد.

در ذرت خام مواد آنتی‌اکسیدانی به فیبرهای غیرمحلول متصل شده و غیرفعال هستند، ولی عمل پخت موجب شکستن این اتصال و آزادسازی این ترکیبات مفید می‌شود. به همین دلیل نوع بخار پز ذرت را انتخاب کنید و کمتر سراغ نوع مکزیکی آن بروید. البته خوردن ذرت کبابی یا همان بلال نیز توصیه می‌شود، ولی باید توجه داشت که بلال‌ها هنگام کباب شدن نسوزند؛ چرا که با سوختن هر ماده غذایی احتمال سرطان‌زایی آن افزایش می‌یابد. بد نیست بدانید که بلال پس ازکباب شدن اگر در آب نمک قرار داده شود مقداری از خاصیت خود را از دست خواهد داد.

حال شاید این سوال مطرح شود، مضرات ذرت مکزیکی چیست؟ در این رابطه باید گفت: اضافه کردن کره، نمک و برخی افزودنی‌های دیگر سبب افزایش کالری ذرت مکزیکی می‌شود. این ترکیب غذایی بسیار پرکالری، چرب، شور و تند بوده و مصرف آن برای بیماران قلبی ـ عروقی و مبتلایان به فشار و چربی خون و افراد دارای اضافه وزن بسیار مضر و خطرناک است. البته اگر این غذا با کمترین میزان نمک تهیه و به جای کره و روغن جامد درصد اندکی به آن روغن مایع اضافه شود می‌تواند خصوصا در فصول سرد سال که استقبال، افراد به مصرف غذاها و خوراکی‌های گرم بیشتر می‌شود یک تنقل خوب محسوب ‌شود.

برای خرید بذر ذرت ذر انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بازدید : 890
جمعه 6 تير 1399 زمان : 7:16

خیار درختی ال 666

خیار یا بادرنگ گیاهی از خانواده کدو قلیایی، تیره کدوییان است. خیار ساقه‌ای بالارونده دارد که میوه‌ها از آن آویزان می‌شوند این ساقه نیز به‌عنوان گیاه خوراکی استفاده دارد. خیار در اصل بومی آسیای جنوبی است اما تقریباً در همه قاره‌ها رشد می‌کند. ساقه‌های گیاه خیار حالت رونده دارد و دور هر تکیه‌گاهی می‌پیچد. همچنین خیار می‌تواند به‌صورت هیدروپونیک بدون ریشه در زمین رشد کند و اگر تکیه‌گاه نداشته باشد در سطح زمین پیچ بخورد. خیار برگ‌های بزرگی دارد و می‌تواند روی دیگر میوه‌ها سایه بیندازد. خیار سبز معمولاً استوانه شکل است و می‌تواند تا ۶۰ سانتیمتر در طول و ۱۰ سانتیمتر در قطر رشد کند. از دیدگاه گیاه‌شناسی خیار یک سَته است به‌عبارت‌دیگر میوه‌ای است که بخش بیرونی آن سخت است و در درون هیچ تقسیم‌بندی ندارد. اما مانند گوجه فرنگی و کدو در آماده‌سازی و خوراک با آن مانند تره‌بار برخورد می‌شود.

مواد خوراکی

۱۰۰ گرم خیار با پوست خام، ۹۵ درصد آب دارد و می‌تواند ۶۷ کیلوژول انرژی تولید کند. مواد مغذی ضروری برای بدن در خیار چندان فراوان نیست غیر از ویتامین کا که ۱۶ درصد نیاز روزانه را تأمین می‌کند. پژوهشگران معتقدند منشأ پیدایش گیاه خیار، کشور هند است که امروزه این کشور یکی از بزرگ‌ترین ذخایر ژنتیکی گیاه خیار را در اختیار دارد. بیش از سه هزار سال است که در منطقه غرب آسیا کشت خیار رایج بوده و به احتمال فراوان این سبزی توسط رومی‌ها به مردم کشورهای اروپایی معرفی شده است. طبق تحقیقات و مطالعات انجام‌شده در سطح جهان مشخص‌شده که منشأ خیار سبز در کشور هند در کوهپایه‌های هیمالیا است و بیش از سه هزار سال در این منطقه کشت و پرورش می‌یابد. از هند به کشورهای یونان و روم باستان منتقل شده است و رومی‌های باستان علاقه زیادی به این سبزی داشته‌اند. سابقه کشت در فرانسه به قرن نهم میلادی و در انگلستان به قرن چهاردهم میلادی بازمی‌گردد که توسط رومیان به این مناطق منتقل شده است. اسپانیایی‌ها هم را به مناطق حوزه قاره آفریقا انتقال داده‌اند. در کشور آمریکا نیز سابقه کشت به اواسط قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد. در کشور فرانسه تولید خیار به قرن نهم میلادی بازگشته و در انگلستان تکثیر آن در قرن ۱۴ پس از میلاد متداول شده است. تکثیر خیار در کشور آمریکا به اواخر قرن شانزدهم نسبت داده می‌شود.

طریقه کاشت بذر خیار در گلدان یا باغچه

خیار نیاز به خاک نسبتاً غنی دارد. برای موفقیت بیشتر در کاشت ابتدا بذر خیارها را به مدت دو روز در آب خیس کنید و بعد از گذشت این مدت آن‌ها را در بین چند لایه دستمال کاغذی قرار دهید تا جوانه بزند، در این مدت دستمال خشک نشود. خیار تقریباً فضای زیادی را اشغال می‌کند ولی می‌توان آن را در گلدان نیز نگه‌داری نمود (بهتر است گلدانی با سایز بزرگ انتخاب نمود). برای کاشت خیار در گلدان می‌توانید از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. استفاده از خاک‌های باغ و باغچه ممکن است گیاه را دچار بیماری کند و نتیجه مطلوبی نگیرید. بهتر است در هر گود سه تا پنج عدد بذر خیار را با هم بکارید (در عمق ۱ تا ۲ سانتی‌متری و با فاصله نیم سانتی‌متری از هم). در هنگام کاشت در باغچه فاصله هر گود با دیگری باید حداکثر یک متر باشد. بر روی بذرها خاک نرم بریزید و خوب آبیاری کنید، بهتر است از آب‌پاش استفاده شود و آب به‌آرامی بر روی خاک ریخته شود. محل کاشت بذر خیار باید آفتاب‌گیر باشد (حداقل آفتاب موردنیاز برای خیار ۶ تا ۷ ساعت در روز است). اگر در گلدان کاشته‌اید می‌توانید در پشت پنجره آفتاب‌گیر نیز نگه‌داری کنید ولی باید حداقل نور موردنیاز فراهم باشد. بعد از رشد گیاه و دو برگه شدن آن‌ها دو عدد که به‌ظاهر شاداب‌تر و سالم‌تر هستند نگه‌داشته و باقی را با قیچی به‌آرامی از پایین قطع کنید. خیار گیاهی رونده است اگر در گلدان کاشته‌اید باید بعد از اینکه ارتفاع آن به ۳۰ سانتی‌متر رسید، در پای آن چوبی به‌عنوان قیم قرار دهید تا گیاه از آن بالا برود. (می‌توانید از دو بوته مانده بوته‌ای که ضعیف‌تر است را قطع کنید). درصورتی‌که گیاه شما در ظاهر ضعیف است می‌توانید از کودهای مکمل استفاده کنید (کود دامی پوسیده). لازم نیست پای گلدان همیشه خیس باشد، رطوبت زیاد باعث ریختن گل‌ها شده و به محصول نمی‌رسید، هنگامی‌که خاک گلدان خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. هنگام شروع گلدهی خیار بهتر است پای بوته خاک بریزید و مقداری از ساقه پایینی را زیر خاک ببرید این عمل باعث قوی شدن بوته می‌شود.

خیار از نظر مواد مغذی

بر طبق تحقیقات محققان سازمان سالم‌ترین غذاهای جهان، خیار حاوی فیتونوترینت ۱۰ است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی و ضد سرطانی دارد. بهترین محتویات خیار از نظر داشتن مواد مغذی، پوست و دانه‌های آن است. میوه خیار کالری، کربوهیدرات، سدیم، چربی و کلسترول بسیار پایینی دارد. یک وعده خیار (تقریباً ۵۲ گرم) دارای ۱۶ کالری، ۴% پتاسیم، ۳% فیبر، ۴% ویتامین C، ویتامین K، ویتامین A و منیزیم موردنیاز روزانه بدن شما را تأمین می‌کند.

فوائد خیار

مهم ترین خواص خیار عبارتند از:

۱. رفع آب بدن و خشکی پوست

به علت اینکه ۹۵% بافت خیار از آب تشکیل شده است، یکی از میوه‌های مناسب برای تأمین آب بدن در فصل تابستان است. هم‌چنین به علت وجود پتاسیم و منیزیم برای خشکی پوست مناسب است. خاصیت ضدالتهابی آن باعث دفع مواد سمی از بدن شده و حساسیت‌های پوستی و چین‌وچروک صورت را کاهش می‌دهد. خیار دارای فیتونوترینت­هایی مثل لیگنان ۱۲ و کوکوربیتاسین ۱۳ است که خاصیت ضدسرطانی و آنتی‌اکسیدانی دارند. در ژورنال جهان علمی سال ۲۰۱۰، مقاله‌ای راجع به ساختن داروهایی برای سرطان با استفاده از این مواد به چاپ رسید. کوکوربیتانسین­ها هم‌چنین از رشد سلول‌های سرطانی در پانکراس جلوگیری کرده و سلول‌های سرطانی پانکراس را وادار به آپوپتوز (خودکشی سلول یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده) می‌کنند. لیگنان­ها در عمل مشارکتی با باکتری‌های دستگاه گوارشی، سرطان‌های مربوط به استروئید را کاهش می‌دهند؛ به‌طوری‌که باکتری‌ها لیگنان­ها را به کمپلکسی بنام انترودیول ۱۴ یا انترو لاکتون ۱۵ تبدیل می‌کنند و این مواد به رسپتورهای استروژن متصل و ریسک ابتلای سرطان‌های تخمدان، سینه، رحم و پروستات را کاهش می‌دهند.

۲. خاصیت ضدسرطانی

خیار دارای فیتونوترینت­هایی مثل لیگنان ۱۲ و کوکوربیتاسین ۱۳ است که خاصیت ضدسرطانی و آنتی‌اکسیدانی دارند. کوکوربیتانسین ها هم‌چنین از رشد سلول‌های سرطانی در پانکراس جلوگیری کرده و سلول‌های سرطانی پانکراس را وادار به آپوپتوز (خودکشی سلول یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده) می‌کنند. لیگنان­ها در عمل مشارکتی با باکتری‌های دستگاه گوارشی، سرطان‌های مربوط به استروئید را کاهش می‌دهند؛ به‌طوری‌که باکتری‌ها لیگنان­ها را به کمپلکسی بنام انترودیول ۱۴ یا انترو لاکتون ۱۵ تبدیل می‌کنند و این مواد به رسپتورهای استروژن متصل و ریسک ابتلای سرطان‌های تخمدان، سینه، رحم و پروستات را کاهش می‌دهند.

۳. زیبایی پوست

احتمالاً در مجلات زیبایی یا صفحات اجتماعی مشاهده کرده‌اید که زنان تکه‌های خیار را روی چشمان خود می‌گذارند. باید بگوییم که این کار علت علمی محکمی دارد. خیار با داشتن اثر خنک و مرطوب‌کننده و ضدالتهاب، تأثیر زیادی در رفع التهاب، جوش، پف دور چشم، سیاهی دور چشم و رفع آفتاب‌سوختگی دارد. ماسک خیار یکی از بهترین روش‌های درمانی برای ایجاد لطافت و پاک‌سازی پوست است.

۴. سلامت استخوان

طبق تحقیقات دانشگاه ماری لند در دهه اخیر، مشخص شد که ویتامین K در سلامت استخوان تأثیر دارد. هر وعده خیار یا همان ۵۲ گرم، ۱۹% از ویتامین K روزانه بدن را تأمین می‌کند. ویتامین K در استخوان‌سازی به‌ویژه در بانوان نقش اساسی دارد. مصرف مکمل این ویتامین توصیه نمی‌شود، زیرا سبزی‌ها و میوه‌ها اگر به‌اندازه مصرف شوند، میزان موردنیاز ویتامین K را تأمین می‌کنند.

۵. خاصیت آنتی‌اکسیدانی

هر میوه‌ای که آنتی‌اکسیدان داشته باشد، شما را از خطر سرطان حفظ می‌کند. خیار دارای انواعی از آنتی‌اکسیدان‌ها مثل ویتامین C، بتا کاروتن، منگنز و فلاونوئید است. آنتی‌اکسیدان‌ها با از بین بردن رادیکال‌های آزاد، سلامت بافت‌های شما را تضمین می‌کنند.

۶. سلامت قلب

پتاسیم موجود در خیار در جلوگیری از بیماری‌های قلبی، سکته، فشارخون و چاقی نقش کمک‌کننده دارد. پتاسیم یک ماده حیاتی برای قلب است و خیار ۴% دوز روزانه آن را تأمین می‌کند. البته میوه‌هایی مثل موز که حاوی پتاسیم فراوان است بیشتر از خیار به چشم می‌آیند، اما در بحث کم‌کالری بودن، خیار برنده میدان می‌شود. پتاسیم ارتباط مستقیمی با کاهش فشارخون و گشادکنندگی عروق دارد. لذا خیار با داشتن سدیم خیلی کم و پتاسیم نسبتاً بالا برای سلامت قلب مفید است.

۷. کمک به هضم غذا

خیار با داشتن آب فروان و فیبر یبوست را رفع می‌کند. هم‌چنین خیارشورهای خانگی حاوی باکتری‌های پروبیوتیک هستند که هضم غذا را آسان کرده و گاز روده را از بین می‌برند. خیارشورهای صنعتی معمولاً این باکتری‌ها را ندارند.

۸. کمک به کاهش وزن

خیار کالری بسیار کمی دارد به‌طوری‌که بیشتر پزشکان تغذیه آن را به‌عنوان یک ماده کالری منفی به افرادی می‌خواهند وزن کم کنند توصیه می‌کنند. استفاده از این مواد کالری منفی به‌عنوان میان وعده هم باعث سیری کاذب شده و هم کالری می‌سوزاند. البته نباید در رژیم‌های غذایی بیش‌ازحد به مواد کالری منفی اکتفا کرد زیرا باعث از بین رفتن بافت عضلانی نیز می‌شوند.

۹. سلامت مغز و تقویت حافظه

اخیراً محققان در مورد فلونوئید فیستین ۱۶ مطالعات زیادی انجام دادند و دریافتند که فیستین ها از سلول‌های عصبی محافظت می‌کنند. لذا از بروز آلزایمر و تخریب نورون‌ها جلوگیری می‌کنند و همان‌طور که گفته شد خیار حاوی این ماده است. آب خیار یک انبار واقعی از مواد مفید و مواد معدنی است که نه تنها سموم بدن را از بین می برد بلکه باعث کند شدن روند پیری و به طور اصولی بهبود وضعیت پوست میشود.

برای خرید بذر خیار به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

تعداد صفحات : 0

درباره ما

مجموعه گل و گیاه ظرافت ارائه دهنده انواع نهاده‌های کشاورزی مانند انواع بذرها، کودها، سم ها، محصولات و آموزش‌های کشاورزی می‌باشد. لطفاً برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت http://zerafat.com مراجعه کنید.

موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 168
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 43
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 12
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 134
  • بازدید ماه : 16016
  • بازدید سال : 155267
  • بازدید کلی : 266986
  • <
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی