گل و گیاه ظرافت

کدو حلوائی سبز به‌صورت پخته، سرخ‌شده، کباب شده، تهیه سوپ کدو و انواع غذا مورداستفاده قرار می‌گیرد. پوست خارجی این کدو تنبل تیره بوده و دارای خطوط و شیارهای کم عمق و نقاطی پراکنده به رنگ روشن‌تر است. گوشت این کدو به رنگ زرد و نارنجی است و بافت آن شباهت زیادی با سیب‌زمینی دارد. این کدو نسبتاً فضای زیادی را اشغال می‌کند. این کدو شیرین‌مزه است و پوست آن ضخیم و گوشتی است. دانه‌های درون کدو تنبل هم خوراکی هستند. تخمه کدو که از همین دانه‌ها تهیه می‌شود به‌صورت تنقلات به مصرف می‌رسد. همچنین برگ‌های این گیاه و حتی گل آن‌هم مصرف خوراکی دارد. دوره کاشت تا برداشت کدو تنبل از ۸۰ تا ۱۱۰ روز است.

شرایط محیط رشد

بیشتر کدوئیان زراعی برای رشد در دماهای از ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد سازگار شده‌اند و کمتر در دماهای پایین‌تر رشد می‌کنند و با یخبندان خسارت می‌بینند و از بین می‌روند. بذر کدو در دمای ۱۲ درجه سانتی‌گراد شروع به جوانه زدن کرده ولی دمای اپتیمم برای جوانه‌زنی ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتی‌گراد است. رشد گرده در کدوها در دمای ۸ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد آغاز می‌شود، به‌عبارت‌دیگر تلقیح این گیاهان برخلاف خیار (۱۴ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد) و طالبی (۱۸ درجه سانتی‌گراد) در دمای پایین نیز انجام می‌گیرد. طول دوره رویش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ روز است. مناطق آفتابی و زمین‌های مرطوب برای کاشت این گیاه بسیار مناسب است (سطح آب زیرزمینی بیش از ۷۵ سانتیمتر). باید توجه داشت که این گیاه در مقایسه با سایر سبزی‌ها بیش‌ازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از این نظر کشت توأم با ذرت شیرین توصیه می‌شود. زمین‌های نیمه سنگین و دارای هوموس کافی برای کشت این گیاه مناسب است. خاک‌های حاصلخیز یا زهکشی خوب با دامنه‌ای از پی اچ ۶٫۵ تا ۷٫۵ بهترین وضعیت برای رشد و باردهی خوب هستند. به علت نیازهای رطوبتی بالای این محصولات خاک‌هایی با ظرفیت نگهداری آب بالا و رطوبت ذخیره شده مناسب بازده محصولات بالایی دارند.

چگونگی کاشت

ابتدا تصمیم بگیرید برای کاشت کدو چه راهی را می‌خواهید انتخاب کنید. برای کاشت کدو دو را وجود دارد: می‌توان از طریق بذر آن را کاشت و یا بوته‌های کوچک و آماده آن را از بیرون تهیه کرد و در زمین کاشت. در زمان کاشت کدو شما می‌توانید بذرها را به‌صورت جوی و پشته‌ای یا به‌صورت خطی بکارید که بستگی به میزان فضای شما دارد.

آماده کردن زمین برای کاشت

قبل از کاشت کدو خاک را با مالچ و کود باغبانی مخلوط کنید تا مواد مغذی برای رشد کدو تأمین شود. pH خاک را آزمون کنید و در صورت لزوم آن را اصلاح کنید. PH مناسب برای رشد کدو ۶ تا ۷.۵ است. اگر PH بیشتر از این مقدار بود مقداری آهک به خاک اضافه کنید تا PH پایین آید و اگر PH پایین بود خاک را با مقداری کود گیاهی مخلوط کنید تا PH به حد مناسب برسد. خاکی که کدو در آن کاشته می‌شود باید زهکشی خوبی داشته باشد. اگر خاک شما زهکشی خوبی ندارد، مقداری شن به خاک اضافه کنید تا به زهکشی خاک کمک کند.

کاشت به‌صورت جوی و پشته‌ای

بعد از گذشت سرما خاک را به‌صورت جوی و پشته‌ای آماده کنید. به صورتی که پشته‌ها به‌اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از زمین فاصله داشته باشند و عرض آن‌ها ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر باشد. فاصله پشته‌ها از هم را باید ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر در نظر گرفت. روی پشته‌ها گودال‌هایی به عمق ۳ سانتی‌متر حفر کنید و در هر گودال ۴ یا ۵ بذر قرار دهید. فاصله گودال‌های کاشت را ۷۵ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بعد از این‌که بذرها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند، آن‌ها را تنک کنید و دو یا سه بوته قوی‌تر را نگه‌دارید. شما همچنین می‌توانید ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرین سرما، بذر کدو را در خانه بکارید و بعد از این‌که سرما به‌طور کامل رفع شد، بوته‌های کدو را به زمین اصلی منتقل کنید.

کاشت به‌صورت خطی

دانه‌های کدو سبز را می‌توان بعد از رفع سرما در منطقه کاشت. دمای مناسب برای کاشت کدو ۱۳ درجه سانتی‌گراد است. در هر گودال دو یا سه بذر کدو را در عمق ۳ سانتی‌متر با هم بکارید. فاصله گودال‌های کاشت را ۷۵ سانتی‌متر و فاصله ردیف‌ها را ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بعدازآن که دانه‌ها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند بوته‌ها را تنک کنید.

نکاتی در مورد رشد کدو

زمانی که نهال‌های کدو به وجود آمدند اطراف آن‌ها مالچ اضافه کنید. مالچ باعث حفظ رطوبت خاک می‌شود، همچنین باعث می‌شود دمای زمین ثابت بماند. این دو مورد باعث می‌شوند که گیاه کدو در زمان کوتاه‌تری محصول بدهد و باردهی بیشتری هم داشته باشد. بوته‌های کدو در هر هفته به میزان ۲ اینچ آب نیاز دارند. اگر در منطقه شما بارندگی به‌اندازه کافی انجام نمی‌شود، باید آبیاری دستی انجام دهید. با استفاده از شلنگ آبیاری را در زیر برگ‌ها انجام دهید. آبیاری بارانی ممکن است باعث ایجاد کپک پودری روی برگ‌های کدو شود. زمانی که کدوها کوچک هستند آن‌ها را برداشت کنید زیرا طعم بهتری دارند و اگر برای فروش در بازار کاشت کدو را انجام می‌دهید، معمولاً کدوهای کوچک طرفداران بیشتری دارند و بهتر فروش می‌روند. زمانی که کدوها به‌اندازه ۱۰ سانتی‌متر شدند می‌توانید آن‌ها را برداشت کنید. با استفاده از چاقو کدوها را از بوته جدا کنید.

آفات و بیماری‌ها

تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک تنش‌های غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی می‌تواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره می‌تواند میوه‌ها را از بین ببرد. در شرایط مزرعه بوته‌ها کدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد می‌کنند، گل می‌دهند اما خیلی از گل‌ها دچار ریزش می‌شوند. میوه‌ها ممکن است به ظاهر شروع به رشد نمایند اما وقتی تلقیح آن‌ها کامل نباشد لذا پس از مدتی زرد شده و از بین می‌روند. گیاهان خانواده کدوئیان مانند خربزه، کدو، هندوانه و غیره بدون گرده‌افشانی قادر به تولید میوه نیستند. شرایط آب‌وهوا از عوامل مهم در موفقیت گرده‌افشانی می‌باشند. رطوبت زیاد موجب چسبیدن گرده‌ها به هم شده و به‌خوبی انتقال پیدا نمی‌کنند. کدوها برای گرده‌افشانی به فعالیت زنبورهای عسل نیاز دارند و زنبورهای عسل در آب‌وهوای ابری، سرد پرواز نمی‌کنند. در ضمن زنبورهای عسل به کاربرد حشره‌کش‌ها در زمان گلدهی حساس هستند و در اثر تأثیر سم از بین می‌روند و درنتیجه گرده‌افشانی به‌خوبی انجام نمی‌گیرد.

گیاهان خانواده کدوئیان تک‌پایه هستند و گل‌های نر و ماده به‌طور جداگانه روی یک بوته ظاهر می‌شوند. ابتدا گل‌های نر باز می‌شوند، به دنبال آن گل‌های ماده باز می‌شوند. فقط زمانی گرده‌افشانی صورت می‌گیرد که گل‌های نر و ماده در یک زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت یک روز باز است و بیشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دریافت‌کننده گرده است. در طی این مدت یک گل ماده برای دریافت گرده کافی جهت تشکیل یک میوه کامل نیاز به حدود ۱۵ بار بازدید زنبورعسل است. گل‌های تلقیح نشده یا تلقیح ناقص دچار ریزش می‌شوند. موفقیت گرده‌افشانی در آب‌وهوای سرد کاهش می‌یابد. برای انجام موفقیت در گرده‌افشانی تنش‌ها را به حداقل رساند، فاصله بوته‌ها را به‌درستی تنظیم نمود. مدیریت آفت و آبیاری را به‌خوبی انجام داد. مصرف کود ازته به مقدار زیاد موجب رشد رویشی زیاد شده و در نتیجه تشکیل گل کاهش می‌یابد. از کندوهای زنبورعسل در مزرعه کدو استفاده شود و از کاربرد حشره‌کش‌ها در ساعات فعالین زنبورها و گرده‌افشانی بوته‌ها اجتناب گردد.

آبیاری منظم، بخصوص در شرایط خشک لازم است، هر چه میوه‌ها بزرگ‌تر که می‌شوند نیاز آن‌ها به آب بیشتر می‌گردد و درنتیجه رقابت میوه بزرگ و کوچک جهت دریافت آب کافی می‌تواند موجب زرد و ریزش میوه‌های ریز گردد. کاهش تعداد میوه‌های روی یک بوته و رساندن تعداد آن‌ها به یک یا دو عدد روی یک بوته یا ساقه موجب بزرگ‌تر شدن میوه می‌گردد. برخی از عوامل موجب زرد شدن و ریزش میوه و یا از بین رفتن آن در بوته‌های کدو می‌شوند. تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک، تنش‌های غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی می‌تواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره می‌تواند میوه‌ها را از بین ببرد. کمبود کلسیم می‌تواند سبب پوسیدگی گلگاه، زرد شدن میوه کوچک و ریزش میوه گردد و دماهای بالا، تنش آب و استفاده زیاد از کودهای ازته و پتاسه می‌تواند مانع جذب کلسیم توسط گیاه از خاک شوند. در مورد رفع برخی کمبودهای عناصر غذایی بخصوص عناصر کلسیم و بور کودهای ذیل جهت تقویت رشد بوته‌های کدو و جلوگیری از ریزش گل و میوه توصیه می‌شود. تکنوکل آمینو که ۱۰ درصد کلسیم و ۰.۲ درصد عنصر بور دارد. کود مایع کلسان که ۳۵ درصد کلسیم دارد. کود مایع بوران که ۱۰ درصد بور دارد.

آبیاری

کدوها به آب زیاد برای حداکثر رشد خود و میوه‌ها نیاز دارند. اگرچه تا حدودی به خشکی متحمل هستند اما آبیاری منظم در طی فصل خشک برای دست‌یابی به عملکرد زیادتر توصیه می‌شود. آبیاری بیش‌ازحد و ایجاد خفگی خفیف در ریشه‌ها نیز موجب زرد و از بین رفتن میوه‌های کوچک می‌گردد. مزرعه را به‌صورت شیاری به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاک به‌ویژه در طی مراحل مهم رشد نظیر زمان کاشت، مرحله رشد رویشی، گلدهی و مراحل اولیه میوه دهی آبیاری کنید. در ضمن استفاده از بادشکن‌ها به‌صورت دائمی و موقتی می‌تواند به کاهش هدرروی آب و خسارت باد به گل‌ها و میوه‌های جوان و ساقه‌ها کمک نماید کاهش سرعت باد به فعالیت زنبورهای عسل کمک می‌نماید.

خواص دارویی و درمانی

کدو حلوایی، سینه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان می‌کند. اگر کدوحلوایی را پخته و به‌صورت کرم به‌صورت بمالید و نیم ساعت صبر کنید، رنگ چهره و رخسار باز شده و صورت براق و زیبا می‌شود، خوردن کدو موجب برطرف شدن غم و اندوه است. کدو برای درمان قولنج مفید است. مغز را تقویت می‌کند. روغن تخمه کدو برای تسکین درد بواسیر بسیار مفید است. خوردن کدو باعث تجدیدقوای جسمی و روحی بدن و موجب استحکام بافت‌های بدن می‌شود. طبع کدو سرد است، صفرا را تسکین می‌دهد، شیره تخم کدو یبوست را برطرف می‌کند لذا باید صبح ناشتا یک فنجان از آن میل شود، ابن‌سینا کدو را برای رفع سرد درد و رفع بی‌خوابی و درمان خستگی اعصاب تجویز می‌کرد. برای مبتلایان به سنگینی معده و اسهال، گوشت کدو را تکه‌تکه کنید و در یک لیتر آن‌قدر بجوشانید تا نصف آب بخار شود و پس از صاف کردن آب آن را بگیرید و با مقداری شکر آن را شیرین کرده و هر وقت مایل بودید آن را مصرف کنید، آب کدویی که به این صورت به دست می‌آید برای تسکین درد بواسیر مؤثر است لذا نوشیدن سه بار در روز از آب کدو تجویز شده است.

از خواص کدو این که کمپوت کدو مخلوط با سیب از غذاهای مفید برای بیماران مبتلا به ورم پروستات است، آب کدو پخته ادرارآور بوده و برای رفع اختلالات کلیه و مثانه مفید است، کوبیده کدو برای درد سر و درد شقیقه بسیار سودمند است، مرهم کدو حلوایی برای درمان دمل مفید است. مربای کدو تقویت‌کننده بدن و اعصاب است. ترشی کدو اشتهاآور و هضم‌کننده غذا است. کدو حلوایی را پخته و به‌صورت مرهم برای رفع ورم و التهاب در محل قرار می‌دهند، قرقره با آب کدوی پخته برای درمان گلودرد مفید است، سوخته شده پوست کدو برای بند آوردن خون اثر معجزه‌آسا و بسیار سریعی دارد به‌طوری‌که فوراً خونریزی را بند می‌آورد و دو لبه زخم را به هم می‌چسباند و سوزش و ناراحتی زخم را خیلی زود تسکین می‌دهد.

برای خرید بذر کدو به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

هندوانه با نام علمی Citrullus vulgaris متعلق به خانواده کدوییان یا Cucurbitaceae است. منشأ اصلی پیدایش هندوانه به عقیده برخی از محققین جنوب آفریقا و گروهی دیگر آن را بومی هندوستان می‌دانند. ریشه کلمه هندوانه از کلمه وانا به معنای هندوانه در زبان هندی است، ایرانیان قدیم به آن هندووانا می‌گفتند که امروزه به هندوانه تبدیل شده است. مدارکی از کاشت هندوانه در نیل از پیش از هزاره دوم (پیش از میلاد) یافت شده است. دانه‌های هندوانه در محل دودمان دوازدهم مصر و در مقبره فرعون توت‌عنخ‌آمون یافت شده است. هندوانه گیاهی است خزنده که طول شاخه‌های خزنده آن شاید به ۴ متر هم برسد. ریشه هندوانه عمیق بوده و در برخی خاک‌ها به یک متر هم می‌رسد. برگ‌های آن قلبی شکل با بریدگی عمیق است. گل‌های نر و ماده آن جدا از هم ولی روی یک پایه قرار دارند. هندوانه یکی از انواع صیفی‌جات شیرین است که در جالیز رشد می‌کند. در گذشته هندوانه را با نام تربوزه می‌شناختند که امروزه در افغانستان و تاجیکستان به هندوانه تربوزه می‌گویند. هندوانه انواع مختلفی دارد که از نظر ضخامت پوست، اندازه، رنگ، اندازه دانه‌ها، طعم، مزه و… با یکدیگر تفاوت دارند. این محصول در بهار در شهرهای جیرفت و کهنوج، میناب، ایرانشهر و دزفول، در تابستان در ورامین، سمنان، مشهد، اصفهان، همدان، تبریز، میاندوآب، در پاییز در دزفول و زمستان در میناب، جیرفت و کهنوج تولید می‌گردد.

هندوانه ابوجهل میوه‌ای تلخ‌مزه است که در فارسی با نام‌های خربزه روباه، کدوی تلخ و سیب تلخ و در عربی با نام‌های حنظل، مراره الصحاری و علقم و در فرهنگ اچمی‌زبان‌های جنوب ایران به نام خزَرَ (تلفظ: Khazara) نام برده شده است. هندوانه ابوجهل از راسته کدوئی‌ها (Cucurbitales) از تیره کدو (Cucurbitaceae)، از سرده سیترولوس (Citrullus) بوده و نام علمی آن Citrullus colocynthis است. مصرف آن باعث کولیت شدید شده و به علت مواد سمی خطرناک است. نام نوعی گیاه بالارونده بومی حوضه مدیترانه به‌ویژه ازمیر ترکیه، نوبه آفریقا و تریسته ایتالیا است. این گیاه از خانواده هندوانه است اما با هندوانه معمولی تفاوت‌هایی دارد شامل اندازه کوچک‌تر، جسم سفت‌تر و مزه تلخ.

آب‌وهوا

هندوانه یک گیاه فصل گرم است. نسبت به گرما بیشتر از سایر گیاهان تیره کدوییان مقاوم است. این گیاه مخصوص مناطقی است که دارای تابستانی طولانی و گرم هستند. ازاین‌رو تابستان‌های خشک و به نسبت مرطوب برای آن‌ها مناسب است.

خاک

هندوانه خاک‌های سبک و شنی را که از نظر مواد غذایی غنی هستند را می‌پسندد. در خاک‌های رسی هم محصول خوبی می‌دهد. به‌شرط آب زیرزمینی پایین باشد. بهترین pH برای هندوانه ۶ تا ۷ است. برای آماده‌سازی زمین مثل خیار عمل می‌شود با این تفاوت که فاصله جوی‌ها بیشتر در نظر گرفته می‌شود که این فاصله شاید ۴ الی ۵ متر نیز برسد.

کاشت بذر هندوانه

کاشت بذر هندوانه بسیار ساده است و بذرها به‌سرعت جوانه می‌زنند. هندوانه با آفتاب کامل و خاک رسی شنی نیاز دارد. اگر فضای کافی برای کاشت هندوانه ابوجهل ندارید می‌توانید با کمی مراقبت آن را در گلدان و در جایی نورگیر بکارید. هندوانه گیاهی یک‌ساله و تقریباً رونده است که نحوه رشد آن شبیه تاک است درنتیجه برای کاشت در گلدان حتماً باید برای آن قیم (نگه‌دارنده) ببندید. همچنین برای جدا نشدن هندوانه از بوته در طول رشد نباید زیر آن خالی باشد، برای این کار می‌توانید هندوانه را بعد از کمی درشت شدن درون تور قرار دهید و به محلی ببندید. برای کاشت هندوانه ابتدا بذر هندوانه ابوجهل آن را به مدت ۲۴ یا حداکثر ۴۸ ساعت در آب خیس نموده سپس گودال‌هایی به عمق ۲۰ سانتی‌متر ایجاد کرده و تا ارتفاع ۱۵ سانتی‌متر گودال را از خاک نرم و کود حیوانی پوسیده پر می‌کنیم. سپس ۲ تا ۳ عدد بذر هندوانه را داخل گودال قرار می‌دهیم به‌طوری‌که بذرها در عمق ۳ تا ۵ سانتی‌متری قرار بگیرد و بر روی آن خاک نرم می‌ریزیم.

هندوانه را معمولاً به‌صورت مستقیم می‌کارند و نشاء گیری آن توصیه نمی‌شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها نباید خاک خیلی خشک شود. درصورتی‌که قصد کاشت در گلدان را دارید باید گلدانی بزرگ با ارتفاع حداقل ۳۰ و قطر ۳۰ سانتی‌متر انتخاب کنید و حتماً گلدان را در محیطی قرار دهید که روزانه ۷ تا ۸ ساعت نور مستقیم خورشید داشته باشد. گلدان خود را باید با خاک بسیار غنی پر کنید. ترکیب کود حیوانی و خاک باغچه یا کمپوست برای کاشت هندوانه مناسب است. کود حیوانی حتماً پوسیده باشد. پس از رشد گیاهان و چهار برگه شدن آن‌ها بوته‌های ضعیف را با ناخن حذف کنید و بوته قوی‌تر که رشد بیشتری در این مدت داشته را نگه‌دارید. حذف علف‌های هرز اطراف بوته در طول دوره رشد هندوانه ضروری است. هندوانه رونده است و اگر در گلدان کاشته‌اید باید به‌وسیله قیم یا داربست مناسب بوته نگه داشته شود. همچنین هندوانه به دلیل وزن زیاد نباید آویزان باشد، بهتر است گلدان هندوانه در محلی قرار گیرد که بوته بر روی زمین رشد کند.

نکات کاشت بذر هندوانه

هندوانه برای رشد نیاز به آفتاب کامل و طولانی و گرما در طول روز دارد، هندوانه به سرما بسیار حساس بوده و با شروع سرما گیاه از بین می‌رود.

هندوانه در شهرهای شمالی کشور و شهرهایی که رطوبت بالایی دارند نیز رشد مناسبی داشته ولی رطوبت بالای هوا احتمال بیماری‌های قارچی را نیز بالا می‌برد که باید به این نکته توجه داشت.

بهترین دما برای جوانه‌زنی هندوانه دمای ۱۵ تا ۲۵ درجه است درنتیجه بعد از رفع سرمای زمستان و گرم شدن هوا اقدام به کاشت نمایید.

خاک هندوانه باید غنی باشد، برای این امر می‌توان قبل از کاشت به زمین کشت مقدار کود دامی پوسیده اضافه کرد.

هندوانه باید بعد از رفع سرمای بهاره کشت شود، هندوانه را معمولاً به‌صورت جوی و پشته‌ای می‌کارند.

فاصله بین پشته‌ها را ۵۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌های هندوانه را نیز معمولاً ۵۰ تا حداکثر ۱۰۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

اگر در شهری زندگی می‌کنید که تابستان‌های کوتاهی دارد، باید چند هفته قبل از شروع فصل بهار اقدام به کاشت بذرها در گلخانه یا محیطی گرم بنمایید.

برداشت هندوانه

زمان برداشت هندوانه همیشه پرسش بوده، کشاورزان عزیز این زمان را به‌صورت تجربی تشخیص داده ولی از چند راه می‌توان به رسیدن کامل هندوانه و زمان برداشت آن مطلع شد:

با زدن ضربه به هندوانه باید صدایی خفه و بم شنیده شود، میوه‌های نارس صدای تیزتری دارند.

رنگ میوه‌های رسیده روشن‌تر و به زردی می‌زند.

قسمتی از میوه که بر روی زمین قرار دارد باید به رنگ زرد روشن باشد، میوه‌های نارس به رنگ سفید یا روشن هستند.

قسمت انتهایی ساقه که به میوه متصل می‌شود در هندوانه‌های رسیده خشک‌شده و به رنگ تیره است.

خواص

در این گیاه عصاره کوکوربیتاسین با خواص درمانی بیماری دیابت وجود دارد. میوه این گیاه دارای خاصیت مسهل قوی بوده و در موارد ضعف روده، فلج ناحیه امعاء و احشاء، آب آوردن نساج و بیماری‌های کبدی به کار می‌رود. از دیگر خواص هندوانه ابوجهل، این گیاه اثر ضدویروسی، ضد میکروبی و ضد سرطانی دارد و عصاره تام گیاه هندوانه ابوجهل ممکن است برای مهار رشد و از بین بردن برخی از سلول‌های سرطانی نظیر حنجره مؤثر باشد، تحقیقات پزشکان بیانگر آن بوده که مصرف گیاه هندوانه ابوجهل همراه با اشعه رادیواکتیو دارای اثرات متوقف کنندگی در رشد تومورهای سرطانی است.

پودر گیاه هندوانه ابوجهل به‌عنوان ترکیب درمان‌کننده بیماری‌های قند و دیابت توصیه می‌شود. مالیدن روغن آن همراه با سرکه دندان‌درد را تسکین می‌دهد. این گیاه خلط‌آور بوده و در کاهش فشارخون و چربی خون مؤثر است. طبع آن خیلی گرم و خشک است، افراد سردمزاج باید از خوردن آن خودداری کنند. برای بیماران بلغمی مفید و مسهل بسیار قوی بلغم بوده و اخلاط بلغمی را از اعماق بدن خارج می‌کند. هندوانه ابوجهل یک آنتی‌بیوتیک قوی است. جهت درد سیاتیک از روغن این گیاه به محل عصب بمالند. برای درد مفاصل و نقرس با روغن میوه هندوانه ابوجهل ماساژ دهند و برای درد واریس از روغن آن بر قسمت‌های واریس بمالند. برای درمان جذام از روغن آن بر پوست بمالند و حدود نیم گرم از گرد کاملاً ساییده شده آن همراه نشاسته یا صمغ‌ عربی میل‌ کنند، ریشه هندوانه ابوجهل پادزهر سم مار و عقرب است به‌صورت دم‌کرده حدود ۴ گرم الی ۸ گرم میل کنند.

جهت بیماری‌های سردرد و درد شقیقه و فلج و لقوه و صرع نیز مفید است. برای درمان صدا در گوش ۱ یا ۲ قطره از روغن این گیاه را در گوش بچکانند. برای جلوگیری از ریزش مو حدود نیم گرم از پودر کاملاً سائیده این گیاه همراه کمی ادویه با غذا میل شود. جهت جلوگیری از سفید شدن مو، میوه هندوانه ابوجهل را سوراخ کرده دانه‌های آن را بیرون آورده سپس با روغن زنبق داخل آن را پر و سوراخ را با قطعه‌ای از میوه مسدود کنند آن را داخل خمیر گذاشته در آب‌جوش بگذارند بپزد سپس از روغن آن به‌صورت خضاب استفاده کنند. جهت توجه جریان خون از مغز به سایر اندام‌ها حدود نیم گرم از پودر کاملاً سائیده شده این گیاه همراه با کمی نشاسته میل شود. برای از بین بردن کک در اتاق برگ تازه هندوانه ابوجهل را می‌پاشند. جهت خارش پوست پودر هندوانه ابوجهل را با ماست مخلوط کرده بمالند. کسانی که سکته مغزی کرده‌اند نیم گرم همراه نشاسته با غذا ۴ روز در ماه میل کنند. برای بیماری قند نیم گرم همراه نشاسته با غذا ۷ روز در ماه میل کنند.

طرز تهیه روغن هندوانه ابوجهل

۲۰۰ گرم آب هندوانه ابوجهل ۱۰۰۰ گرم روغن کنجد یا زیتون را با حرارت غیرمستقیم یا با حرارت ملایم می‌جوشانیم تا آب تبخیر شود.

عوارض مصرف زیاد هندوانه ابوجهل

با وجود تأثیر مثبت هندوانه ابوجهل در کاهش میزان قند و چربی خون، اثرات سمی مصرف این گیاه روی قلب، کبد و دستگاه گوارش نیز مشاهده شده و مصرف زیاد و بیش‌ازاندازه آن می‌تواند باعث مرگ شود و این از مضرات هندوانه ابوجهل است. بر اثر مصرف زیاد و خودسرانه آن علائمی چون درد معده، مدفوع آبکی یا خونی، استفراغ و نبض ضعیف گزارش شده است. با مصرف مقادیر بیشتر ضعف، غش، اختلالات حسی، گیجی، هذیان و اختلالات گردش خون مشاهده شده است. بروز دیگر عوارضی چون اگزمای پوستی، التهاب حاد کولون و سمیت کبدی و کلیوی نیز احتمال دارد. همچنین مصرف این میوه به دلیل احتمال سقط‌جنین در زنان باردار و به دلیل ورود ترکیبات سمی گیاه به شیر در دوران شیردهی توصیه نشده است.

میزان معین این میوه داروی بسیار خوبی برای رفع یبوست مؤثر بوده و چون خاصیت مسهلی آن بسیار قوی است برای کسانی که ورم روده دارند و خانم‌های باردار مناسب نیست. در مورد تداخلات دارویی این گیاه مستندات علمی کافی وجود ندارد اما در برخی منابع آمده است این احتمال وجود دارد بر اثر مصرف هم‌زمان هندوانه ابوجهل با دیگر داروهای ضد دیابت قند خون بیش‌ازاندازه کاهش یابد. در ضمن از عوارض مصرف خودسرانه آن چون به‌شدت محرک مخاط است خونریزی شدید گوارشی است. این میوه به دلیل سمی و مسهل بودن بالا بهتر است در قالب ترشی یا به‌صورت تازه و خودسرانه مصرف نشود و عطاری‌ها هم در زمان عرضه آن جانب احتیاط را رعایت کرده و بدون نسخه‌ای که مربوط به مصرف‌کننده است این گیاه را ارائه نکنند.

برای خرید بذر هندوانه ذر انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

هویج یک سبزی ریشه‌دار و یا غده‌ای خوراکی است که می‌توان آن را خام یا خردشده یا رنده شده در سالاد خورد و بیشتر در پخت سوپ‌ها و خورش‌ها کاربرد دارد. بتاکاروتن، دوپاری از ویتامین آ در هویج به‌ فراوانی یافت می‌شود و رنگ نارنجی خاص این سبزی نیز به همین خاطر است. به‌علاوه هویج منبعی غنی از فیبر خوراکی، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد معدنی به شمار می‌رود. هویج فرنگی گیاه علفی گیاهی و دوساله و محصول فصل سرد و گیاهی روزکوتاه و دارای تولیدمثل جنسی و خودگشن و از نظر جوانه‌زنی، برون جوانه‌زنی دارد. ریشه عمودی و ضخیم و ریشه اصلی عمیق و ریشه‌های فرعی اندک است. ریشه دارای رنگ‌های مختلف است. تشکیل برگ روزت در سال اول و دارای برگ‌ها متناوب و دندانه‌دندانه است. ساقه بی کرک و ارتفاع ساقه ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متر و ساقه در سال اول کوتاه و در سال دوم طویل می‌شود. گل‌ها هرمافرودیت و گل‌ها سفیدرنگ و ریز و دارای ۵ گلبرگ و ۵ پرچم و مادگی ۲ برچه و گل‌آذین چتری که از داخل غلافی از رأس ساقه خارج می‌شود.

از لحاظ خواص هویج، این گیاه علاوه بر اینکه خوشمزه و دلچسب است برای سالاد و آبمیوه و سوپ نیز همیشه به کار می آید و برای سلامتی کلی بدن و پوست و چشم و دستگاه گوارش و دندان ها کاربرد دارد.

کاشت

هویج در انواع خاک‌ها رشد می‌کند و بهتر است خاک دارای زهکشی خوبی باشد. خاک کاشت برای بذر هویج نباید سنگ یا کلوخ داشته باشد، نبود سنگ و کلوخ و خاک غنی و دارای مواد عالی باعث ایجاد ریشه‌هایی صاف و خوش‌فرم می‌شود. میزان فشردگی خاک بر رشد و طول ریشه (هویج) مؤثر است. فشردگی خیلی کم یا خیلی زیاد برای رشد ریشه مضر است. در خاک‌های بسیار فشرده ریشه به‌صورت مخروطی و کوتاه و در خاک‌های نرم، نازک و بلند می‌شود. آبیاری و رطوبت بسیار مهم است، آبیاری زیاد باعث کمرنگ شدن هویج و آبیاری کم باعث بدطعم شدن و تلخ و تند شدن هویج می‌شود. هویج را دو نوبت در سال اوایل بهار و اوایل پاییز می‌توان کاشت، هویج را معمولاً به‌صورت خطی یا ردیفی کشت می‌کنند و فاصله بین ردیف‌ها را معمولاً کمتر از نیم متر و حدوداً ۴۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند. فواصل بین هر بوته هویج را نیز ۵ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

البته برای کاشت هویج در گلدان و باغچه بهتر است بذرها را بعد از خیس کردن یک‌روزه در آب به‌صورت دست­پاش بر روی سطح چاک بریزید و بر روی آن حداکثر دو برابر طول بذر هویج خاک نرم بریزید. اگر در باغچه اقدام به کاشت هویج می‌کنید قبل از کاشت خاک را به ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید تا نرم و یکدست شود. برای منظم شدن فضای کاشت و فشرده نشدن بوته‌های هویج می‌توانید بذر هویج فرنگی را با سه برابر خاک نرم مخلوط کنید و سپس آن را دست­پاش کنید (بر روی خاک بپاشید).

برداشت

برداشت بعد از گذشت ۶۰ تا ۸۵ روز از کاشت بذر و زمانی صورت می‌گیرد که برگ‌ها از سبز به زرد تغییر یافته باشد. قطر ریشه هویج‌ها باید به ۳٫۵-۲٫۵ سانتیمتر رسیده باشند. برای برداشت باید بستر را با آب بخیسانید. خاک‌های اطراف ریشه را هنگام برداشت کنار بزنید. اگر هویج با شاخ و برگ برداشت شود، دسته‌ای گفته می‌شود. اگر هویج بدون شاخ و برگ برداشت شود، کپه‌ای می‌گویند. سر شاخه زنی در مزرعه و سر برگ‌ها جدا شده و ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر از ساقه باقی می‌ماند و ساقه قبل از بسته‌بندی بریده می‌شود. هویج را در سطح وسیع با ماشین برداشت چغندرقند برداشت می‌کنند.

نگه‌داری پس از برداشت

قبل از نگهداری در انبار، انبار را با محلول ۲ درصدی سولفات مس تمیز می‌کنند. با شستشوی هویج‌ها و سپس قرار دادن در کیسه‌های پلاستیکی، هویج را در انبار در دمای صفر درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی% ۱۰۰- ۹۵ به مدت ۴ تا ۶ ماه می‌توان نگهداری کرد. هویج را دور از سیب، سیب‌زمینی، گلابی و سایر میوه‌هایی که اتیلن تولید می‌کنند، دور نگهدارید. ماندن هویج برای مدت طولانی در انبار سبب کم شدن قند آن می‌شود. اگر هدف بذر گیری باشد، ریشه‌های خوب را جدا کرده و در بهار سال بعد این ریشه‌ها کشت شده و در مرداد و شهریور بذر برداشت می‌شود.

برای خرید بذر هویج در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. انواع کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده است. کاکتوس طی طوفان‌های ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره‌شده را طی ماه‌های خشک‌سالی به مصرف می‌رساند. کاکتوسیان در ایران گونه بومی ندارند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به‌عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کنند ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود. کاکتوس‌ها برگ‌های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.

کاکتوس اچینو گروزنی تیغ زرد یکی از بهترین گزینه‌ها برای طراحی دکوراسیون خانه، فضای سبز، تراریوم و پاسیو است. کاکتوس اچینو گروزنی یکی از معروف‌ترین کاکتوس‌ها در جهان می‌باشد تا حدی که خیلی‌ها کاکتوس را با اچینو گروزنی می‌شناسند. اچینو گروزنی کاکتوسی است کروی، مقاوم و زیبا که در حدود ۲۵ تا ۳۰ سالگی گل می‌دهد. اچینو گرزونی در فصل بهار و تابستان رشد می‌کند. به راحتی دمای بالا و نور زیاد را تحمل می‌کند. هرچقدر نور بیشتری دریافت کند تیغ‌های زیباتری خواهد داشت البته باید از آفتاب سوختگی جلوگیری شود. اچینو گروزنی بومی کشور مکزیک است. اچینو در اوایل زندگی خود رشد سریعی دارد اما به سرعت رشد آن کند شده به طوری که برای رسیدن به ارتفاعی در حدود ۲۴ سانتی‌متر به ۱۰ سال زمان نیاز دارد. اچینو بومی مکزیک است و در شرایطی که شبیه به زادگاهش باشد تا قطر ۹۰ سانتی‌متر نیز رشد می‌کند. کاکتوس اچینو گروزنی تیغ زرد در صورتی که شرایط برایش مهیا باشد، در اواسط تابستان گل‌های زرد رنگ زیبایی می‌تواند داشته باشد و دمایی بین ۱۰ تا ۲۴ درجه برای آن مناسب است. البته باید مراقب باشید دما هرگز به زیر ۵ درجه نرسد. نور کامل آفتاب می‌خواهد. البته نور مستقیم در روزهای بسیار گرم ممکن است باعث سوختگی این کاکتوس شود و از طریق بذر تکثیر می‌شود.

شرایط محیطی

یکی از معیارهای تعیین‌کننده خاک مناسب برای کاکتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌ای که در آب‌وهوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابل‌نفوذ و سبک بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که در آب‌وهوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین‌تر نیاز خواهد بود. به‌طورکلی کاکتوس‌ها خاک‌های با PH کمتر از ۷ تا نزدیک به ۷ را می‌پسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوس‌ها در اندازه‌های زیر سفارش شده است: یک قسمت خاک باغچه به‌اضافه یک قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) به‌اضافه یک قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاک‌برگ)، یا یک‌دوم قسمت خاک رسی به‌اضافه یک قسمت ماسه به‌اضافه یک قسمت خاک باغچه، یا یک قسمت کمپوست به‌اضافه یک قسمت خاک پیت به‌اضافه یک قسمت ماسه. هرگاه به ترکیب‌های بالا در انتها، ۵ درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژه‌ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری‌های قارچی خواهد داشت (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر می‌شود). البته در متون مختلف و در گفته‌های افراد باتجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمول‌های مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از ورمی کمپوست استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) به‌اضافه کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده به‌اضافه یک قسمت خاک‌برگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسیار کمی از قطعات خورد شده زغال چوب. خاک مناسب دیگری که معمولاً استفاده می‌کنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پیت ماس و ۱۵ درصد ورمی کمپوست به‌علاوه مقداری زغال است.

این گیاه در حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شب‌های خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد). کاکتوس‌هایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل ۱۶ درجه نگهداری شوند. همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوس‌ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است.باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوس‌ها در شکل ظاهری کاکتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شکل غنچه‌های گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید به‌طورکلی، کاکتوس‌ها به نور زیاد (نزدیک پنجره‌های شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجره‌های جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوس‌ها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوس‌ها طراوت و زیبایی خود را از دست می‌دهند و در مورد کاکتوس‌هایی که گل دارند، توانایی گل‌دهی خود را از دست می‌دهند. کاکتوس بعد از مدتی در نور کم از بین می‌رود. البته نور زیاد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود. رطوبت برای گیاه کاکتوس اهمیت چندانی ندارد. چرا که بومی مناطق خشک و صحراهای آمریکا است. آب‌وهوای گیاه کاکتوس باید تقریباً گرم یا کوهستانی باشد.

کاشت

ابتدا گلدانی را برای کاشت بذر کاکتوس انتخاب کنید که زهکشی مناسبی داشته باشد. برای این منظور می‌توانید سطح زیرین گلدان خود را کمی سوراخ کنید. سپس سنگ‌های نسبتاً درشت جمع‌آوری کنید و آن‌ها را به ارتفاع ۲ الی ۳ سانتی‌متر (البته مقدار سنگ به میزان بزرگی و کوچکی گلدان شما بستگی دارد) در انتهای گلدان بریزید. بعد از آن مقداری ماسه ساختمانی تهیه و یا خریداری کنید. این ماسه را در ابتدا بشورید تا رس آن کاملاً جدا شود. آن‌قدر شست‌وشو را ادامه دهید تا آب صاف از ماسه سرازیر شود، سپس با استفاده از یک الک ماسه را الک کنید تا سنگ‌های ریزودرشت آن از هم جدا شود. سپس سنگ‌های ریز ماسه را با پیت ماس مخلوط کنید (یک پیمانه پیت ماس به اضافه دو پیمانه ماسه ریز به اضافه یک یا نصف پیمانه زغال کبابی خردشده). اگر در خانه مایکروفر دارید حدود ۵ دقیقه مخلوط آماده شده را در درون آن بگذارید. پس از سرد شدن مخلوط را روی سنگ‌های درشتی که در مرحله نخست آماده کرده بودید بریزید. بعد از آن با فشار دادن دست بر روی سطح موردنظر بستر را محکم کنید و یک لایه نازک سنگ ریزه روی بستر بریزید.

در مرحله آخر بذر کاکتوس را بر روی سطح موردنظر بپاشید طوری که بذرها به فاصله ۱ الی ۲ سانتی‌متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. سپس در ظرف را بگذارید در غیر این صورت نایلون یا پلاستیک بر روی آن بکشید و سپس بذر کاشته شده را در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد قرار دهید. توجه داشته باشید که بذر زیر نور مستقیم خورشید نباشد. بعد از ۱۰ روز بذرها جوانه می‌زنند و شروع به رشد می‌کنند. شما باید پس از کاشت کاکتوس بذر، هر دو هفته یک‌بار سم قارچ‌کش را بر روی بستر خاک به اندازه استاندارد اسپری کنید. کاکتوس تا سه ماهگی نیاز به هیچ کودی ندارد. به بذر کاکتوس هر از چند گاهی سر بزنید تا حشرات و موارد مشکوک را شناسایی کنید.

نحوه نگهداری کاکتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباری کاکتوس‌ها نسبت به شرایط محیطی و گسترش آپارتمان‌نشینی و زندگی پرمشغله امروزی سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان این گیاه افزوده می‌شود. کاکتوس یکی از گیاهان پرطرفدار است که می‌توانید یک گیاه عالی برای آپارتمان‌های بدون بالکن امروزی باشد. برخی از افراد به این دلیل کاکتوس‌ها را دوست دارند که فکر می‌کنند این گیاه مقاومت بیشتری نسبت به سایر گیاهان دارد و در نتیجه نگهداری از آن هم زحمت کمتری خواهد داشت. این طرز فکر تا حدودی درست است به این دلیل که کاکتوس می‌تواند آب اضافی را در خود ذخیره کند و هنگام کم‌آبی از آن تغذیه کند، اما باید به یاد داشته باشیم این به آن معنا نیست که نگهداری کاکتوس بدون کمترین زحمتی امکان‌پذیر است. البته باز هم تأکید می‌کنیم کاکتوس به دلیل توان ذخیره آب، بهترین گیاه برای نواحی خشک و کم آب به‌حساب می‌آید. شاید شما هم در صحراهای خشک کاکتوس‌های بزرگی را دیده باشید که در شرایط آب و هوایی بسیار بد هم دوام آورده‌اند؛ دلیل این موضوع آن است که کاکتوس می‌تواند با یک‌بار ذخیره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگی خود ادامه دهد. این نکته هم جالب است که ذخیره آب توسط ریشه‌های کاکتوس انجام می‌شود.

کاکتوس ریشه‌های بسیار بلندی دارد که به کمک آن‌ها می‌تواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگ‌ترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانی‌تری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوس‌ها در اندازه‌های مختلف ارائه و فروخته می‌شوند، می‌توانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدان‌های رنگی و کوچک کاکتوس به‌خوبی می‌توانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکس‌های رومیزی قرار بگیرند و جلوه‌ای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

برای خرید بذر کاکتوس به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

چمن مونت‌کارلو نوعی چمن است که برگ‌های به نسبت درشت و بزرگی دارد. از مشخصات این نوع چمن داشتن برگ‌های گرد است. رشد سریعی دارد. این نوع چمن آبی بیشتر در درون آکواریوم برای زیباسازی کشت می‌شود. چمن مونت‌کارلو به رنگ سبز روشن است. کف‌پوش فوق‌العاده زیبایی برای سطح موردنظر می‌باشد، طوری که زیبایی را به محیط تزریق می‌کند. این نوع چمن را بیشتر در آکواریوم می‌کارند. با استفاده از چمن مونت‌کارلو می‌توانید محیط آکواریوم خود را به‌طور طبیعی زیبا و دل‌باز کنید و محیط واقعی به وجود بیاورید و از آن لذت ببرید. از گیاهان چندساله است.دمای مناسب برای رشد این گیاه ۱۸ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد است. به آبیاری زیادی نیاز دارد. همیشه باید پر آب باشد. از گیاهان آفتاب دوست است که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد. در برابر سایه مقاوم است.

کاشت

برای کاشت بذر چمن آکواریوم بهتر است از خاک مخصوص چمن آکواریوم استفاده نمایید. این خاک به‌صورت شن ریز است و تمام مواد مغذی موردنیاز گیاه را در خود دارد.دلیل اینکه از این خاک برای آکواریوم استفاده می‌شود این است که مثل شن است نه آب را کثیف می‌کند و نه بر روی سطح آب می‌آید. ابتدا مقداری شن دانه متوسط یا دانه ریز کف ظرف خود بریزید. سپس یک لایه ۲ الی ۳ سانتی از خاک مخصوص آکواریوم بر روی شن‌ها ریخته و سطح را صاف کنید سپس روی سطح خاک خوب آب اسپره کنید. اکنون بذر چمن مونت‌کارلو را روی خاک بپاشید و مجدد روی آن آب اسپره کنید. اینکه چه مقدار بذر چمن را بر روی خاک بریزید بستگی به شما دارد هر چقدر بیشتر بریزید چمن شما پرپشت‌تر می‌شود هرچند اگر کمتر هم بریزید بعد از مدتی سطح پر خواهد شد. حالا روی ظرف را با سلفون خوب ببندید و ظرف کاشته شده را در مکانی گرم مثل پشت بخاری بگذارید هر چقدر جای بذر چمن آکواریوم گرم باشد زودتر سبز می‌شوند معمولاً بین ۳ الی ۵ روز جوانه‌ها نمایان می‌شوند اما اگر مکان شما گرم نباشد دیر جوانه می‌زنند. این نوع چمن را می‌توانید هم برای چمن آکواریوم و هم برای چمن تراریوم بکارید.

برای خرید بذر چمن به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

در حدود چهار قرن قبل از میلاد به خواص درمانی چغندر آَشنا بوده و از آن استفاده می‌کرده‌اند. چغندر به‌طور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می‌شود. چُغُندَر (چگندر، چندر) گیاهی از خانوادۀ اسفناجیان با ریشه غده‌ای و قندی و برگ‌های درشت و پهن که مواد غذایی در ریشه‌ی ستبرش اندوخته می‌شود. چغندر دو نوع است. یک نوع آن چغندر معمولی است به رنگ بنفش تیره و یا قرمز و نوع دیگر آن چغندرقند است به رنگ زرد روشن که به مقدار بسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شکر آن کشت می‌شود. چغندر گیاهی یک‌ساله تا چندساله است. در سال اول برگ‌های روزت با دم برگ نسبتاً طولانی تولید می‌کند و در سال دوم به فاز زایشی می‌رود. اغلب گیاهان این خانواده هالوفیتوپساموفیت هستند و دارای اهمیت اکولوژیکی و اقتصادی می‌باشند. خانواده Chenopodiaceae عمدتاً علفی و یک‌ساله‌اند ولی در میان آن‌ها انواع چندساله، درختچه‌ای و بندرت درختی هم مشاهده می‌شود. ساکارز در برگ‌های بزرگ چغندر در هنگام روز ساخته می‌شود و شب به ریشه می‌رود در آنجا ذخیره می‌گردد و طبقه‌های ریشه کلفت می‌گردد. رنگ ریشه‌های چغندر ممکن است زرد یا سفید یا سرخ تیره باشد. چغندر در سال اول تولید ریشه متورم و ضخیم و مغزدار می‌کند که پر از مواد غذایی است و در سال دوم تولید ساقه سفت گل دهنده و بذر می‌نماید. گرده‌افشانی با باد و یا حشرات انجام می‌گیرد.

چغندر لبویی را به خاطر ریشه‌های شیرین آن می‌کارند و به‌عنوان پیش‌غذا و در سالاد و برخی از غذاها استفاده می‌شود، چغندر لبویی گیاهی دوساله بوده، در سال اول کاشت، چغندر تولید ریشه می‌کند و در همان سال قابل‌برداشت است و در سال دوم تولید گل و بذر می‌کند و مواد قندی به ساقه‌های آن می‌رود و در نتیجه برگ‌های شیرین‌تری به وجود می‌آورد. چغندر لبویی در هر آب و هوایی رشد می‌کند ولی هوای خنک را ترجیح می‌دهد و بهترین رشد را دارد. چغندر لبویی روزبلند بوده به این معنا که طول روز نباید کمتر از ۱۰ ساعت باشد تا محصول مرغوب‌تری را تولید کند. لبو همان چغندر پخته‌ است. در زبان آشور و بابل چغندر را لپتو می‌خوانده‌اند و در آرامی لپتا و لیپتا می‌نامیده‌اند و بعید نیست که اصل لبوی فارسی همین باشد.

کاشت بذر چغندر در گلدان

چغندر به‌سادگی در گلدان رشد می‌کند و علاوه بر ریشه خوراکی آن به خاطر برگ‌های زیبایش گلدان جذابی را به وجود می‌آورد. قطر ریشه چغندر حدوداً از ۳ تا ۷ سانتی‌متر بوده و طول برگ‌های آن گاهی به ۳۰ سانتی‌متر نیز می‌رسد. انشعابات اطراف ریشه متورم گاهی به ۹۰ سانتی‌متر نیز توسعه پیدا می‌کنند. مکان نگه‌داری چغندر باید نورگیر و دارای آفتاب مستقیم باشد. خاک گلدان و محل کشت نباید خیلی سنگین (فشرده) یا خیلی سبک باشد، چغندر در این خاک‌ها بدفرم می‌شود. چغندر تحمل خشکی را دارد ولی بهتر است همیشه سطح خاک مرطوب باشد و آبیاری بعد از خشک شدن کامل خاک انجام شود. بهتر است قبل از کاشت بذر چغندرها را به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس کنید، چغندر را معمولاً از اوایل بهار تا اواسط پاییز می‌کارند ولی بهترین زمان برای کاشت بهاره، دو هفته قبل از آخرین سرما و برای کاشت پاییزه یک ماه قبل از شروع سرما است.

بهتر است گلدان بزرگی را برای کاشت انتخاب کنید تا فضای کافی برای رشد ریشه باشد. گلدان را با خاک نیمه سبک و نسبتاً غنی پر کنید. ترکیب خاک باغچه و خاک‌برگ یا کود دامی پوسیده مناسب است. می‌توانید از خاک‌های آماده همانند کمپوست نیز استفاده کنید. استفاده از خاک‌های آماده محصول ایده آل را تضمین می‌کند. بذرها را در عمق ۳ تا حداکثر ۴ سانتی‌متر قرار دهید و بر روی آن خاک نرم بریزید و گلدان را آبیاری کنید. طوری آبیاری نکنید که بذرها جابجا شود. چغندر را معمولاً به خاطر ریشه آن می‌کارند به همین دلیل فاصله بین بذرها باید ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر باشد تا ریشه‌های خوش‌فرم و ایده آلی داشته باشیم. اگر چغندر را به خاطر مصرف برگ‌های آن می‌کارید می‌توانید فاصله بذرها را ۱۰ سانتی‌متر یا کمی کمتر در نظر بگیرید. بذر چغندر بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز جوانه می‌زند. دمای ایده آل برای کاشت چغندر لبویی ۱۶ تا ۱۸ درجه است. بعد از گذشت ۵۰ تا ۶۰ روز از کاشت بذر چغندر لبویی قرمز تیره، آماده برداشت است. برگ‌ها را هنگامی‌که به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر می‌رسند و ریشه‌ها را در قطر ۳ تا ۵ سانتی‌متر برداشت می‌کنند. (ریشه‌ها بعد از گذشت ۳ تا ۴ ماه آماده برداشت هستند)

کاشت بذر چغندر در باغچه

چغندر لبویی را در مناطق سرد و معتدل اوایل اسفند و در مناطق گرم اواخر تابستان و شهرهای گرمسیری که زمستان‌های گرمی دارند در اواخر پاییز اقدام به کاشت چغندر می‌کنند. مرحله اول آماده‌سازی زمین کاشت است. ابتدا مقداری کود دامی پوسیده بر بستر کشت ریخته و خاک را زیرورو کنید تا نرم و یکنواخت شود. خاک چغندر لبویی باید دارای زهکشی خوبی باشد. خاک‌های سنگین باعث بدفرم شدن ریشه می‌شود. اگر هنگام کاشت چغندر لبویی در اوایل بار با شرایط خاصی روبرو شویم و سرما برای مدت طولانی ادامه داشته باشد ممکن است به گل (بذر) برود. قبل از کاشت بهتر است بذرها به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس بخورد. بذرها را در عمق ۳ تا ۴ سانتی‌متری بکارید و بر روی آن خاک نرم بریزید تا قبل از جوانه‌زنی نباید اجازه دهید خاک کاملاً خشک شود. آبیاری‌های اولیه باید به‌آرامی صورت پذیرد تا بذرها جابجا نشود. جوانه‌زنی معمولاً در شرایط مناسب و طی ۳ تا ۵ روز اتفاق می‌افتد. چغندر را معمولاً به دو صورت دست پاش و ردیفی می‌کارند.

روش دست پاش

در روش دست پاش بذرها را به‌طور یکنواخت بر روی سطح خاک ریخته و بر روی آن خاک نرم می‌ریزیم یا با شن کش سطح خاک را زیرورو می‌کنیم تا بذرها زیر خاک برود. بعد از رشد چغندرها و هنگامی‌که طول جوانه‌ها به ۷ سانتی‌متر رسید اقدام به تنک کردن (حذف بوته‌های اضافه و کاهش تراکم چغندر) می‌کنیم. به این صورت که تربچه‌ها را با فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیریم و گیاهانی که در بین آن‌ها روییده‌اند را حذف می‌کنیم.

روش کاشت ردیفی

در این روش فاصله ردیف‌ها را ۳۰ تا ۴۵ سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌ها را ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیریم. همانند روش قبل بذر چغندر ر ا در عمق ۳ تا ۴ سانتی‌متر می‌کاریم. آبیاری چغندر باید به گونه‌ای باشد که سطح خاک خشک نشود و غرق آبی هم نباشد. زمین کاشت چغندر لبویی باید عاری از هر گونه علف هرز باشد. برداشت چغندر لبویی هنگامی فرا می‌رسد که قطر آن بین ۳ تا ۵ سانتی‌متر باشد، البته تا قطر ۷ سانتی‌متر نیز قابل‌قبول است ولی بیشتر از این باعث سخت شدن و خشبی شدن شده و از کیفیت آن می‌کاهد و به پوکی ریشه‌ها می‌انجامد.

خواص چغندر

۱-چغندر خوب آن است که زیاد در خاک نمانده باشد زیرا چغندری که زیاد رسیده باشد سفت می‌شود.

۲-طبع چغندر گرم و تر است.

۳-رنگ ارغوانى چغندر به دلیل وجود ترکیبى به نام بتاسیانین است که خاصیت ضد سرطانى داشته و از بروز سرطان‌ها به‌خصوص سرطان کولون جلوگیرى می‌کند.

۴-فیبر زیاد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکته‌های قلبی در بیماران قلبی است.

۵-مصرف لبو از بروز جذام جلوگیری می‌کند.

۶-پخته این گیاه، رعشه را معالجه می‌کند و بسیار آرامش‌بخش است.

۷-لبو برای مغز و اعصاب مفید است

۸-آب لبوی خام برای التهاب مثانه، رفع یبوست مفید است و علاوه بر آن این گیاه دارای ویتامین‌هایی است که اشتهاآور است.

۹-مصرف لبو لکه‌های سفیدی که در پوست بدن پدید آمده و موجب مرض پیسی می‌شود را از بین می‌برد.

۱۰٫ چغندر لبویی برای درد مفاصل و نقرس مفید است

۱۱٫ شیره چغندر سیستم گردش خون را بهبود می‌بخشد و سیستم ایمنی بدن را ارتقاء می‌دهد

۱۲٫ تولید گلبول‌های قرمز خون

۱۳٫ قرار دادن دست و پای ترک‌خورده در آب گرم شده برگ چغندر، موجب برطرف شدن عارضه می‌شود

۱۴٫ ضماد برگ چغندر با عسل جهت رفع طاسی و زگیل مؤثر است و چنانچه با حنا مصرف شود برای رویاندن مجدد مو و نکویی آن تأثیر به سزایی خواهد داشت.

۱۵٫ کمک به حفظ سلامت سلول‌ها

۱۶٫ کمک به حفظ سلامت کل بدن

۱۷٫ شستشوی سر با جوشانده برگ چغندر، شوره و چربی مو را از بین می‌برد و ضد شپش است.

۱۸٫ کمک به جذب بهتر بسیاری از مواد مغذی

۱۹٫ کمک به درمان یبوست دائمی

۲۰٫ شستشوی معده

۲۱٫ چغندر لبویی حاوی مقدار زیادی عناصر معمولی و کمیاب همچون پتاسیم، گوگرد، ید، آهن و مس است

۲۲٫ مقوی برای کودکان و خانم‌های ضعیف

۲۳٫ چغندر قرمز یا لبو به دلیل داشتن فیبر فراوان که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسید فولیک، بهتر است در سبد غذایی بیماران قلبی و زنان باردار قرار بگیرد.

۲۴٫ درمان‌کننده التهاب مجاری ادرار است.

۲۵٫ برای درمان التهاب مثانه و بواسیر مفید است

۲۶٫ خوردن چغندر پخته، برای رعشه مفید است خصوصاً اگر برگ آن سرخ‌رنگ باشد.

۲۷٫ چغندر مخلوط با آب هویج دفع‌کننده سنگ کیسه صفراست.

۲۸٫ برگ چغندر خام ورم طحال را بهبود می‌بخشد

۲۹٫ آب چغندر بهترین نوشابه و تقویت‌کننده بدن و دافع سموم بدن است (برای تهیه شربت چغندر، با آبمیوه گیری آب سه تا چهار عدد چغندر خام را بگیرید و آن را با یک لیوان آب‌معدنی مخلوط کنید).

۳۰٫ لبو همچنین نقش بسزایی در درمان و پیشگیری از کبد چرب و کاهش چربی خون دارد.

۳۱٫ خواص آنتی اکسیدانی لبو برای پیشگیری از سرماخوردگی و تقویت سیستم ایمنی مفید است و همچنین در پیشگیری از آلزایمر و پارکینسون نقش دارد.

برای خرید بذر چغندر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

توت فرنگی کاماروسا بسیار شیرین و درشت با رنگ قرمز ملایم است و یکی از محبوب‌ترین ارقام برای کشت در گلخانه و فضای باز است. کاماروسا روزکوتاه است و میوه‌هایی سفت و قرمز را به وجود می‌آورد و تا حدودی خودگرده‌افشان است ولی برای داشتن میوه‌های بهتر در گلخانه باید از زنبور استفاده کرد و همچنین در فضای باز به‌طور معمولی گرده‌افشانی انجام می‌شود. توت فرنگی رقم کاماروسا مخروطی کشیده است و دارای عطروطعم خوبی است و بازارپسندی بالایی دارد. نام‌های دیگر توت فرنگی که شاید نشنیده باشیم: چیلک، چلیک یا چیالک جنگلی، چَلَم و شالکَه.

کاشت

به‌طورکلی بذر توت فرنگی کاماروسا از طریق پاجوش، رانر (رونده) و تقسیم ریشه تکثیر می‌شود و کاشت بذر توت بخصوص برای کاشت تجاری مناسب نیست و تنها برای یادگیری و آموزش، کارهای تحقیقاتی، کاشت خانگی و… از کاشت بذر بهره می‌برند. کاشت بذر توت فرنگی کاماروسا کمی مشکل بوده و به مبتدیان توصیه نمی‌شود ولی می‌توانید برای شروع در بسته‌های کوچک تهیه نموده و شروع به کاشت توت نمایید. معمولاً بذرها بدون رفع نیاز سرمایی نیز جوانه می‌زنند ولی سرما دادن به بذر قبل از کاشت باعث بالا رفتن درصد جوانه‌زنی و موفقیت خواهد شد. توت فرنگی نیاز سرمایی کوتاهی دارد. ابتدا بذر توت فرنگی را به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز در یخچال قرار می‌دهیم. بذرها را با همان بسته‌بندی می‌توانید داخل یخچال قرار دهید یا اینکه آن‌ها را درون ظرف درب­دار شفاف که با پیت ماس پر شده است بکارید و سپس درون یخچال بگذارید.

گلدانی مناسب برای کاشت توت فرنگی در نظر می‌گیریم و با خاکی سبک آن را پر می‌کنیم. برای کاشت بذر توت فرنگی بهتر است از پیت ماس به‌تنهایی یا از ترکیب زیر استفاده نمایید: کوکوپیت ۳۰ درصد + پیت ماس ۵۰ درصد + ۱۰ درصد ورمی کمپوست + ۱۰ درصد پرلیت دانه‌ریز. خاک را در لیوان یک‌بار مصرف یا ظرف‌های درب دار شفاف یا سینی نشاء بریزید و خوب آبیاری کنید. سپس بذرها را روی خاک قرار دهید و روی آن را کمی پیت ماس بریزید تا بذرها مخفی شود ولی زیر خاک نرود سپس با اسپری (افشانه) آب را بر روی خاک بریزید. کف ظرف کاشت باید برای خروج اضافی آب و عبور هوا سوراخ به‌اندازه کافی داشته باشد. اکنون بر روی بستر کاشت مشمای پلاستیکی یا سلفون قرار دهید تا رطوبت خاک بالا رود. این کار به جوانه‌زنی و شکستن پوسته بذر کمک می‌کند.

تا قبل از جوانه‌زنی نباید اجازه دهید خاک خشک شود، آبیاری بیش‌ازحد هم باعث مرگ و خفگی جوانه می‌شود. گلدان را باید در جایی پرنور و به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید تا جوانه بزند. هنگامی‌که گیاه دارای سه برگ شد می‌توانید اقدام به جابجایی آن به گلدانی بزرگ‌تر کنید. بعد از گل دادن گیاه توت فرنگی اولین کار حذف گل‌های اولیه است این کار باعث می‌شود تا گیاه ریشه قوی‌تری را به وجود بیاورد. معمولاً ۳ تا ۴ ماه بعد از کاشت بذر باردهی بوته‌ها شروع می‌شود. البته اکثراً گیاه توت فرنگی در سال اول میوه تولید نمی‌کند. بعد از آماده شدن نشاءها آن‌ها را به باغچه یا گلدان بزرگ‌تر یا... منتقل کنید. برای کاشت در فضای باز آفتاب‌گیرترین نقطه از باغ را انتخاب کنید. می‌توانید از مالچ پاشی پای بوته‌های گیاه توت فرنگی برای کنترل رطوبت و گیاهان هرز بهره ببرید (می‌توان از کاه استفاده کرد)

این میوه امروزه اغلب به‌صورت هیدروپونیک (آبکشت) کشت می‌شود. ازآنجاکه در این نوع کشت اغلب شرایط محیط قابل‌کنترل است، نتیجه مطلوب‌تر است و میزان عملکرد به‌صورت چشمگیری افزایش خواهد داشت. البته تنش‌های موجود در طبیعت خود باعث افزایش طعم و بوی آن می‌شوند که با سیستم آبکشت این عطروطعم کاهش می‌یابد.

خواص

خواص توت فرنگی یکی آن که حاوی مقادیر زیادی آنتی‌اکسیدان، ویتامین و مواد مغذی است. توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، سکته مغزی، سرطان، فشارخون، یبوست و دیابت را کاهش می‌دهد. همچنین توت فرنگی به دلیل اینکه حاوی اسیدفولیک است، برای زنان باردار توصیه می‌شود. یک‌دانه توت فرنگی ۱۰۰ گرمی شامل تقریباً ۳۳ کیلوکالری انرژی، منبع عالی از ویتامین ث، منبع خوبی از منگنز است و میزان کمی از ویتامین‌های دیگر و مواد معدنی موردنیاز در رژیم غذایی را فراهم می‌کند.

توت فرنگی به دلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد. توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید است که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت‌فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به‌عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگل‌های شمال ایران توت فرنگی وحشی به‌طور فراوان یافت می‌شود. به نظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح‌شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

برای خرید بذر توت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

شَنبَلیله یا شنبلید (نام علمی Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره Leguminosae. گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گل‌هایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوه‌های آن زرد تا قهوه‌ای است. این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می‌روید و به‌عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف می‌شود. شنبلیله در کنار راه‌ها نیز می‌روید و به این خاطر در قدیم به آن گل راه‌رو هم می‌گفتند. بذر شنبلیله یک بذر ارگانیک است. شنبلیله را می‌توان به‌صورت خام با سبزی خوراکی و همچنین پخته‌شده مصرف کرد. این گیاه دارای طعم معطری است. شنبلیله از جمله گیاهان بومی ایران است. گیاهی خوش‌خوراک که ارزش غذایی بالایی دارد. علاوه بر شاخ و برگ شنبلیله، دانه شنبلیله نیز سرشار از مواد مغذی است و قابل‌مصرف است. شنبلیله دارای مواد چربی، نشاسته مواد ازت و فسفر به همراه ماده به نام گونل لین است.

متأسفانه این روزها برخی اخبار مبنی بر آبیاری سبزی‌ها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش می‌رسد. بنابراین بهتر است امسال برای کاشت سبزی مصرفی خودمان دست به کار شده و دیگران را نیز به کاشت سبزی جات در منزل و آپارتمان تشویق کنیم. مشاهده رشد هر روزه سبزی‌ها در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راه‌های یافتن آرامش در این ایام است. اگر می‌خواهید سبزی‌هایتان را پشت پنجره و تو گلدان‌های زیبا پرورش بدهید بهتر است از خاک آماده و تمیز استفاده کنید تا فضای آپارتمان از حشره و موجودات دیگر پر نشود. بهترین خاک برای کاشت سبزی شنبلیله کمپوست آماده است. اگر فقط می‌خواهید چند نمونه سبزی بکارید بدون شک ریحان سبز یا بنفش، تربچه، جعفری و شاهی اولین انتخاب‌ها هستند. برای اینکه سبزی‌های شما همیشه سبز و شاداب و از بیماری و آفات به دور باشند می‌توانید از کود NPK همانند ۲۰-۲۰-۲۰ استفاده کنید.

بذر معمولی سبزی معمولاً به‌صورت کیلویی عرضه می‌شود و ناخالصی دارد و بخشی از آن را تخم علف تشکیل می‌دهد و نسبت به بیماری‌ها مقاومت پایینی دارد و انتخاب مناسبی برای کاشت شنبلیله در آپارتمان و ابعاد کوچک مثل گلدان نیست. برخلاف تصور خیلی از ما بذر اصلاح‌شده به معنای دست‌کاری ژنتیکی و تراریخته نیست. بلکه به معنای دقت در بذرگیری و انتخاب محصول مناسب برای بذرگیری است و گرده افشانی و تلقیح به‌صورت علمی و بر اساس استاندارهایی انجام می‌گیرد. درنتیجه بذر اصلاح‌شده نسبت به بیماری و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتری دارد. همچنین از نظر رنگ و شادابی برتر از بذرهای معمولی‌اند. درنتیجه انتخاب مناسب‌تری برای کاشت بوده و تجربه بسیار خوبی از کاشت را به همراه دارد.

روش کاشت در گلدان

بذر، خاک استاندارد (کمپوست پیشنهاد می‌شود)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت شنبلیله در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را برای مدت ۱۰ ساعت و حداکثر ۳ روز خیس می‌کنیم. خاک را الک کرده تا نرم و یکدست شود. گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (کمپوست آماده) پر می‌کنیم (بیش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان می‌کنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک می‌ریزیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک می‌ریزیم. ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمی‌توانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر سبزی نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث می‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زنی صورت نگیرد. هنگامی‌که سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. البته می‌توانید بدون خیس کردن بذرها در آب، آن‌ها را به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند. کوددهی را از هفته دوم بعد از جوانه‌زنی شروع کنید.

روش کاشت در باغچه و زمین

برای این کار بهتر است ابتدا مقداری خاک‌برگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو می‌کنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست می‌کنیم. بذرها را به‌صورت دست پاش و یکنواخت در محل موردنظر ریخته و سپس با شن کش یا چنگال خاک را با آرامی زیرورو می‌کنیم تا بذرها به زیر خاک بروند. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌صورتی که آب بذرها را جابجا نکند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز یا روزی دو بار باغچه را آبیاری کنیم.

برای برداشت سبزی به‌خصوص در اولین برداشت‌ها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی نداشته درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزی‌ها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها نوک آن را جدا کنیم و مصرف کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزی، مجدد می‌توانیم آن را برداشت کنیم و سبزی‌ها دوباره سبز می‌شوند.سبزی ها اگر چیده و سرگیری نشوند به گل می روند البته گل های شنبلیله زود ظاهر می شوند.

خواص شنبلیله

لاغری: اگر به دنبال یک راه طبیعی برای کاهش چربی‌های بدن و افزایش توده عضلانی می‌گردید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که شنبلیله را هم در برنامه غذایی‌تان بگنجانید. نتایج مطالعه‌ای که به‌تازگی در مجله انجمن بین‌المللی تغذیه وزشی نشان منتشر شده است نشان می‌دهد که شنبلیله به میزان قابل‌توجهی بر بالا بردن مقاومت بدن، کاهش چربی‌ها و افزایش توده‌های عضلاتی بدون چربی تأثیرگذار است.

دیابت: یکی دیگر از ویژگی‌های شنبلیله، جلوگیری از ابتلا به دیابت و کنترل آن است. این سبزی خوش عطر می‌تواند سبب تحریک تولید انسولین و کاهش جذب قند در معده شود. این گیاه حاوی یک اسید آمینه ویژه است که مانع مقاومت بدن به انسولین می‌شود.

حمله‌های قلبی: متخصصان تغذیه می‌گویند شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد شنبلیله می‌تواند با کاهش سطح کلسترول مضر و تری‌گلیسیرید از حمله‌های قلبی و سکته‌های مغزی جلوگیری کند. البته افراد مبتلا به برخی بیماری‌های خاص قلبی و عروقی بهتر است پیش از مصرف شنبلیله با پزشک خود مشورت کنند. بیماری‌های زنان و بارداری: مصرف شنبلیله در طول یک ماه، با تعادل هورمون‌ها، به کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی و حتی یائسگی کمک می‌کند. اگر باردار هستید و برای نخستین بار قصد دارید از شنبلیله استفاده کنید، بهتر است پیش از مصرف آن با پزشکتان مشورت کنید؛ اما متخصصان تغذیه می‌گویند شنبلیله یک سبزی همه‌کاره است که می‌تواند زایمان طبیعی را آسان‌تر کند. همچنین به گفته آنان شنبلیله در تقویت جریان شیر در زنان شیرده تأثیر قابل‌توجهی دارد.

افزایش حجم پستان: متخصصان زنان و زیبایی می‌گویند که شنبلیله می‌تواند در رشد طبیعی پستان تأثیرگذار باشد. این پزشکان ادعا می‌کنند که شنبلیله به‌عنوان یک مکمل می‌تواند به‌طور منظم سبب تحریک تولید سلول‌های جدید پستان شود.

سلامت مردان: شنبلیله دارای فتوشیمی‌هایی به نام ساپونین است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که ساپونین بر فعال کردن هورمون‌های مردانه، افزایش تمایلات جنسی و افزایش عملکرد جنسی مردان تأثیرگذار است. یک تحقیق یکپارچه در مرکز پژوهشی طب بالینی و مولکولی استرالیا نشان داد مردانی که به‌طور مرتب در طول یک دوره شش هفته‌ای دو بار در روز شنبلیله استفاده می‌کردند تا ۳۰ درصد افزایش عملکرد جنسی را تجربه کرده‌اند.

شنبلیله به صورت های مختلفی مانند شنبلیله تازه، دمنوش شنبلیله، عرق شنبلیله، شنبلیله خشک و روغن شنبلیله مورد مصرف قرار می گیرد.

برای خرید بذر شنبلیله و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گیاه پونه گونه دیگری از جنس Mentha است. پونه نسبت به نعناع سازگاری اقلیمی بیشتری دارد و از نظر دارویی به‌واسطه اسانس‌های پوله ژون (۹۲ – ۲۷ درصد) و آزولن (به‌عنوان ضدالتهاب) موردتوجه است. برگ‌های پونه بیشتر خاکستری بوده و در ایران انواع خودروی آن به‌طور معمول در کنار نهرهای آب، در همه مناطق گسترش دارد. موارد مصرف گیاه پونه مشابه با نعناع است و افزون بر خاصیت ضدنفخ، صفرا آور بوده و در تهیه سوپ و دارو بکار می‌رود.

پونه گیاهی علفی بوده و از خانواده نعنائیان به شمار می‌رود. طعم این گیاه در ابتدا گرم، تقریباً گس و تلخ است و بعد از مدتی در فرد ایجاد حس خنکی می‌نماید. پونه علاوه بر مصارف آشپزی، به‌عنوان یکی از گیاهان دارویی نیز کاربرد فراوان دارد. جوشانده پونه برای درمان سرماخوردگی و آنفولانزا بسیار مثمر ثمر بوده و به‌عنوان یک پنی‌سیلین طبیعی باعث رفع عفونت بدن می‌گردد. علاوه بر این برای درمان ناراحتی‌های معده، تقویت لثه‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کاربرد فراوان دارد. همچنین به دلیل عطر تند و قوی پونه، کاشتن این گیاه در کنار سایر سبزیجات باغچه از جمله لوبیا بسیار مفید بوده و باعث دفع حشرات و آفات از آن‌ها خواهد شد.

کاشت

قبل از کاشت پونه ابتدا زمین را شخم زده و سپس سطح خاک را به‌خوبی صاف نمایید. بستر کشت را قبل از بذرپاشی به‌خوبی آبیاری نمایید. کرت‌هایی با فاصله ۵۰ الی ۶۰ سانتی‌متر از هم ایجاد کرده و سپس بذر پونه را با فاصله ۲۰ الی ۳۰ سانتی‌متری و در عمق نیم سانتی‌متری خاک قرار دهید. بهتر است حدود نیم الی یک سانتی‌متر روی بستر کشت کود دامی سرند شده بپاشید. مجدداً از طریق آبپاش اقدام به آبیاری زمین کشت شده نمایید. بعد از رویش گیاهان، نیاز مراقبتی آن‌ها به حداقل می‌رسد.

پونه از جمله گیاهان حساس به سرما بخصوص در مراحل اولیه رشد است. ازاین‌رو بهترین زمان کاشت آن فصل بهار و پس از گذر سرمای زمستانه (اواخر اردیبهشت تا اواخر خردادماه) است. البته گفتنی ست که در فصل پاییز نیز می‌توان نسبت به کاشت بذر پونه پونه اقدام نمود. باید توجه داشته باشید که بستر کشت گیاه پونه باید در معرض تابش آفتاب مستقیم قرار گیرد تا بدین ترتیب گیاه به نحو احسن رشد کرده و اسانس تولیدی آن افزایش یابد. پونه گیاهی با ریشه‌های سطحی است که توانایی جذب آب از عمق خاک را ندارد. ازاین‌رو توصیه می‌شود آبیاری گیاه پونه به‌صورت سطحی و در فاصله‌های زمانی کوتاه و منظم صورت پذیرد. با توجه به شرایط محیطی گیاه را روزانه دو بار آبیاری نمایید.

به‌طورکلی می‌توان اظهار داشت که خاک‌های اسیدی با زهکشی مناسب بهترین بستر برای پرورش گیاه پونه می‌باشند. همچنین از دو ترکیب پیشنهادی زیر نیز می‌توانید جهت آماده‌سازی بستر کشت بذرهای پونه استفاده نمایید:

۱٫ پیت ماس (۵۰ درصد) + کوکوپیت (۳۰ درصد) + پرلیت (۲۰ درصد)

۲٫ خاک باغچه (۶۰ درصد) + ماسه (۲۰ درصد) + کود حیوانی (۲۰ درصد)

روش کاشت بذر پونه در باغ و باغچه

کاشت بذر پونه در خانه (گلدان)

گلدانی متناسب با سلیقه و دکوراسیون منزل خود انتخاب نمایید. (گلدان کم‌عمق ولی با دهانه بزرگ)

گلدان را با ترکیب خاک پیشنهادی در قسمت بالا پر نمایید.

خاک گلدان را به‌خوبی آبیاری نمایید تا خاک نشست کند.

بذرها را با فاصله ۳۰ سانتی‌متری از هم قرار دهید. (بذرهای پونه نیازی به پوشانده شدن توسط خاک ندارند.)

گلدان را با یک نایلون شفاف بپوشانید. (جهت حفظ رطوبت)

گلدان را به قسمت نورگیر منزل خود انتقال دهید. (لبه پنجره جنوبی)

تا زمان جوانه‌زنی از خشک شدن سطح خاک جلوگیری به عمل‌آورید.

با گذشت ۷ الی ۲۰ روز از زمان کاشت، بذرها شروع به جوانه‌زنی می‌کنند.

جدا کردن شکوفه‌ها از گیاه پونه باعث مطلوب‌تر شدن عطروطعم آن می‌گردد.

با رسیدن جوانه‌ها به ارتفاع ۱۵ سانتی‌متری می‌توانید نسبت به برداشت آن‌ها اقدام نمایید.

خواص پونه

پونه برای مقابله با بیماری‌های زیر سودمند است:

حالت تهوع و استفراغ

مشکلات و ناراحتی‌های گوارشی به‌طوری‌که از ترش کردن معده جلوگیری می‌کند و برای هضم غذا و برطرف کردن سکسکه مفید است.

سرماخوردگی، آنفلوانزا، آسم

سرفه و سیاه سرفه

گرفتگی بینی

با توجه به خواص ضدمیکروبی که در دمنوش پونه و اسانس پونه وجود دارد، می‌توان از این فراورده‌ها به‌عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کرد. با گیاه پونه می‌توان یک دم‌کرده گیاهی فوق‌العاده تهیه نمود. برای تهیه یک فنجان دم‌کرده این گیاه، یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونه تازه و یا یک قاشق چای‌خوری برگ پونه خشک‌شده را در چای صاف کن درون یک لیوان ریخته و یک فنجان آب در حال جوش را روی آن بریزید. اجازه دهید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد و رنگ چای دربیاید. اگر دوست داشتید می‌توانید آن را کمی شیرین کنید. برگ‌ها و گل‌های پونه و همچنین ساقه‌های آن می‌توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها باشند. این گیاه همچنین بادشکن، معرق، مدر و محرک نیز است. از دم‌کرده این گیاه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع، دردهای قاعدگی و بی‌خوابی استفاده می‌شود. پونه را به‌عنوان تحریک‌کننده تولید صفرا نیز می‌شناسند. عصاره پونه دارای خاصیت تسکین‌دهنده درد نیز است.

برای خرید بذر پونه و سایر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

پیاز با نام علمی Allium cepa گیاهی از خانواده نرگسیان یکی از سبزی‌ها پرمصرف در جهان است. پیاز قدمت بسیار طولانی‌ای دارد. اسناد به‌جامانده از اهرام مصر نشان می‌دهد چند هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر کاشته می‌شده است و به‌عنوان غذای اصلی مصرف می‌شده است. پیاز گیاهی دو یا سه‌ساله است که قسمت زیرزمینی آن قابل‌مصرف است و ساقه هوایی آن آبدار و توخالی است که کمتر مورد مصرف قرار می‌گیرد. در سال اول و با انجام غذاسازی گیاه پیاز زیرزمین تشکیل می‌شود و در سال دوم ساقه‌های گل‌دار ظاهر شده و برداشت بذر پیاز آغاز می‌شود.

پیاز معمولاً به سه دسته روزبلند، روزمتوسط و روزکوتاه تقسیم می‌شود این ویژگی مشخص می‌کند که پیاز باید در چه فصلی کاشته شود به این صورت که پیازهای روزبلند در بهار که طول روزبلند بوده کاشته می‌شود و پیازهای روزکوتاه در اواخر تابستان و پاییز که طول روزکوتاه است کاشته می‌شود. رعایت این موضوع به تشکیل پیازهای باکیفیت‌تر می‌انجامد. طول روزکوتاه یعنی پیاز به نور کمتر و حرارت کمتر برای تشکیل سوخ (bulb) و غذاسازی دارد.

ساقه‌های پیاز معمولاً ۱۵ تا ۴۵ سانتی‌متر ارتفاع می‌گیرند. کشاورزان ساقه‌ها را هنگامی‌که بلند می‌شوند از ارتفاع حدوداً ۱۰ سانتی‌متری زمین قطع می‌کنند یا می‌شکنند تا انرژی گیاه صرف رشد قسمت‌های زیرزمینی شود و پیازهای درشت‌تری را تولید کند. البته به‌طورکلی هنگامی‌که پیاز بالغ می‌شود، ذخایر غذایی شروع به انباشته شدن در ته برگ و برجستگی پیاز می‌کنند.

طبقه‌بندی پیازها

طبقه‌بندی بر اساس رنگ

رنگ زرد یا قهوه‌ای مناسب سرخ کردن و پخت‌وپز (کباب، شامی، سس، سوپ)

پیاز قرمز یا ارغوانی مناسب خام خوردن (ترشی، سالاد و ساندویچ)

پیاز سفید، تردترین و معمولاً تندترین (سالسا، چاشنی)

پیازهای ایرانی

سفید:‌ پیاز سفید کاشان،‌ سفید قم

قرمز:‌ پیاز طارم،‌ ری،‌ آذرشهر

صورتی:‌ پیاز نوشهر

بنفش:‌ پیاز کهریزک

پیازهای آمریکایی

زرد:‌ کُره زرد Yellow globe

سفید:‌ کره سوت پرت سفید South white globe

قرمز:‌ کره قرمز سوت پرت South port red globe

طبقه‌بندی پیاز بر اساس طول روز

همان‌طور که گفته شد انواع پیاز با توجه به نیازش به نور و دما به سه دسته روزبلند و روزکوتاه و روز متوسط تقسیم می‌شود.

۱- پیازهای روزکوتاه

پیازهای روزکوتاه به کمترین میزان روز نیاز دارند در نتیجه مناسب برای کاشت پاییزه بوده و در روزهایی با طول ۱۱ تا ۱۲ ساعت پیاز به‌خوبی تشکیل می‌شود و ۶ تا ۷ ماه بعد و در زمستان یا اوایل بهار برداشت می‌شود.

۲- پیازهای روز متوسط

آب‌وهوای ملایم و معتدل برای کاشت این نوع پیاز مناسب است و در روزهایی با طول ۱۳ تا ۱۴ ساعت نیاز دارند و معمولاً این نوع پیاز در زمستان کاشته می‌شود و به ۵ تا ۶ ماه زمان برای رشد نیاز دارد و معمولاً در خرداد یا تیرماه سال بعد برداشت می‌شود.

۳- پیازهای روزبلند

این مدل پیازها به روزهای بلند و گرم نیاز دارند. روزهایی با طول ۱۶ ساعت که طولانی‌ترین روزهای سال می‌باشند برای کاشت و غده زنی این رقم پیازها مناسب است، این ارقام پیاز در مناطق معتدل سرد کاشته می‌شود، فصل کاشت بذر این ارقام اوایل بهار است و در یک دوره ۶ ماهه قابل‌برداشت شده و در شهریور یا مهرماه نیز برداشت می‌شود.

بیشتر ارقام پیاز حدود ۸۹٪ آب، ۴٪ قند، ۱٪ پروتئین، ۲٪ فیبر و ۰٫۱٪ چربی دارند. پیاز مواد غذایی ضروری و چربی کمی دارد و در هر ۱۰۰ گرم ۱۶۶ کیلو ژول (۴۰ کیلوکالری) انرژی تولید می‌کند. بدون افزایش محسوس میزان کالری غذاها را خوش‌طعم می‌کنند. پیازهای خردشده ترکیبات معینی را منتشر می‌کنند که موجب می‌شود غدد اشکی چشم اذیت شده و اشک ترشح کنند، در سال ۲۰۰۸، مؤسسه غذا و محصول نیوزیلند به‌وسیله استفاده از خاموشی ژن و زیست‌فناوری و برای جلوگیری از تجزیه به‌وسیله آنزیم LFS، پیازی را تولید کردند که هیچ اشکی تولید نمی‌کند. جالب است بدانید که در قرون‌وسطی در اروپا پیاز در کنار کلم و حبوبات یکی از سبزی‌ها اصلی خوراک مردم فقیر و غنی بود و چنان اهمیتی داشت که مردم برای پرداخت اجاره و حتی هدیه عروسی از آن استفاده می‌کردند. همچنین برای پیاز درمانی، درمان سردرد، مارگزیدگی و ریختن موی سر پیاز تجویز می‌شد.

زمان برداشت پیاز و بذر گیاه

معمولاً در فصل پاییز ساقه‌های پیاز زرد شده و از بین می‌روند و پوست خارجی پیاز در زیرخاک خشک می‌شود و برداشت آغاز می‌شود، اگر پیازها برداشت نشود قسمت میانی پیاز مجدد در فصل بهار شروع به برگ دهی می‌کند و در این بار ساقه‌های گل دهنده رشد می‌کنند و گل‌ها تبدیل به دانه قابل کاشت شده، بعد از رسیدن بذرها می‌توان آن‌ها را برداشت و برای کاشت پیاز سال بعد ذخیره نمود. گل‌های پیاز معمولاً سفید و دانه‌های آن مشکی هستند. پیاز به‌سادگی تکثیر می‌یابد و می‌توان آن را در فضای کوچک باغچه یا گلدان‌های سایز متوسط پرورش داد. البته پیاز به فراوانی یافت می‌شود و شاید انتخاب ایده آلی برای کاشت خانگی نباشد ولی همیشه به این نکته توجه داشته باشید که گیاهی که در منزل پرورش می‌دهید و از سلامت آبیاری و خاک و رشد آن اطمینان دارید باارزش‌تر است.

طریقه کاشت بذر پیاز

پیاز بسته به اینکه در چه نوع خاک و زمینی کشت شود ممکن است تند شود و یا تندی آن کم‌تر گردد و اصطلاحاً رو به شیرین شدن بگذارد. خاک‌های گلی چون محتوی سولفور زیادی هستند پیاز را تند می‌کنند. در مقابل خاک‌های شنی و رسی باعث رشد مناسب پیاز می‌شوند. مکان مناسب برای کشت پیاز، جایی است که نور زیاد آفتاب را دریافت نماید. همچنین آب‌وهوای مناسب برای کاشت پیاز آب‌وهوای خنک است. پس مکان‌ها و زمان‌هایی که هوای خنک داشته و طول روزبلند است. برای کاشت گیاه پیاز مناسب می‌باشند. البته پیاز در گستره وسیعی از آب‌وهوا قادر به رشد است اما دما و شرایط مطلوب برای رشد گیاه پیاز همان بود که توضیح داده شد. در موقع کاشت پیازها بهتر است که فاصله ردیف‌ها از ۲۵ سانتی‌متر کمتر نگردد و فاصله بوته‌های پیاز از هم نیز بهتر است ۱۰ سانتی‌متر باشد. لازم است جهت گرفتن نتایج بهتر آبیاری در فواصل مشخص مثلاً سه چهار هفته یک‌بار انجام گیرد.

برای کاشت در باغچه منزل بذر پیاز را به‌صورت مستقیم بعد از رفع سرما و در فصل مناسب که در بالا توضیح دادیم در ردیف‌هایی (خطوطی) به فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر و بذرها را به فاصله ۲ تا ۶ سانتی‌متر از هم بکارید. در هر گود دو تا سه عدد بذر به عمق ۲ سانتی‌متر قرار می‌دهیم یا اینکه بذرها را در سینی نشاء یا گلدانی دیگر می‌کاریم و بعد از رشد و رسیدن به حداقل ۵ سانتی‌متر به زمین و باغچه به فواصلی که در بالا گفته شد انتقال می‌دهیم. روش دیگر برای کاشت بذر به‌صورت ردیفی و دست پاش است به این صورت که به فواصل ۲۰ سانتی‌متر از یکدیگر شیارهای به عمق ۵ سانتی‌متر ایجاد می‌کنیم و بذرها را در سرتاسر کف شیارها می‌ریزیم و سپس با خاک نرم بر روی بذرها را به ارتفاع ۲ سانتی‌متر پر می‌کنیم، بعد از رشد پیازها گیاهان را به فواصل ۵ سانتی‌متر از هم تنک می‌کنیم.

بذر پیاز را می‌توان به‌صورت دست پاش نیز در باغچه همانند بذر سبزی و پیازچه کاشت ولی باید توجه داشت که برای اینکه پیازهای درشت‌تری داشته باشیم بعد از رشد بذرها گیاهان را به فواصل حداقل ۵ سانتی‌متر از یکدیگر تنک کنیم و گیاهان اضافی را به‌آرامی از خاک خارج کنیم. برای کاشت بذر در گلدان نیز ابتدا گلدان را با خاک مناسب پر کنید و سپس بذرها را به‌صورت مستقیم به فواصل ۱ تا ۲ سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳ سانتی‌متر بکارید، بعد از رشد پیازها گیاهان را به فواصل ۵ سانتی‌متر از یکدیگر تنک کنید و چند گیاه قوی‌تر را نگه‌دارید.

زمان کاشت پیاز

گیاه پیاز را بسته به اینکه روزبلند، روز متوسط و یا روزکوتاه است کشت می‌کنند. مثلاً زمان کاشت ارقام روزبلند پیاز در فروردین‌ماه است. پیازهای روزکوتاه در مناطق با زمستان‌های معتدل در پاییز کشت می‌گردند. ارقام روز متوسط پیاز در مناطق ملایم در زمستان کاشت می‌شود. پیازهای روزبلند از لحاظ طعم با پیازهای روزکوتاه تفاوت دارند. پیازهای روزکوتاه تندی کمتری داشته و مزه آن‌ها شیرین‌تر است.

برداشت پیاز

پیاز را بسته به اینکه هدف تولید بذر پیاز باشد و یا محصول پیاز در سال اول و یا دوم کشت برداشت می‌کنند. اگر هدف درایفت محصول پیاز است که در سال اول بعد از کاشت برداشت می‌گردد. ولی اگر هدف برداشت بذر و تولید بذر پیاز باشد می‌بایست تا سال دوم صبر نمود تا ساقه‌ها تشکیل شوند و به گل بنشینند.

آفات پیاز

مهم‌ترین آفات پیاز عبارت‌اند از: مگس پیاز، تریپس و بیماری نماتد ساقه پیاز.

خواص و فواید پیاز

مهم ترین خواص پیاز عبارت اند از:

پیاز بسیار ادرارآور است و در افرادی که مشکل دفع ادرار دارند چه به‌صورت خام و چه پخته می‌توانند از آن استفاده کنند. از طرفی همین ادرار بودن باعث دفع سموم از بدن می‌گردد.

پیاز خاصیت مدر بودن را دارد؛ بنابراین برای دفع سنگ کلیه نافع است.

کلیه سموم را به‌راحتی از کلیه و کبد دفع می‌کند.

برای پایین آوردن حرارت بدن مؤثر است.

میزان زیادی فیبر در این گیاه وجود دارد؛ بنابراین برای رفع یبوست بسیار مفید است.

موجب بهبود گردش خون در بدن می‌شود.

آب این گیاه برای رفع جوش‌های غرور جوانی و سفید کردن پوست کاربرد دارد.

به دلیل وجود کلسیم در درمان و پیشگیری از پوکی استخوان مؤثر است.

به دلیل وجود مواد آنتی باکتریالی، ضدعفونی‌کننده سیستم گوارشی است.

به دلیل وجود فیبر، در پیشگیری و درمان سرطان روده بزرگ مؤثر است

پیاز از سرطان روده و معده پیشگیری می‌کند و حتی می‌تواند مانع از رشد سلول‌های سرطانی شود.

از طریق امگا ۳ موجود در خود، می‌تواند کلسترول خون را کاهش دهد و از سکته قلبی جلوگیری کند.

گردش خون را بهبود بخشیده و مانع از لخته شدن خون در رگ‌ها و گرفتگی عروق می‌شود.

سرشار از فیبر است و درنتیجه باعث احساس سیری در معده شده و به همین دلیل در رژیم‌های لاغری پرکاربرد است.

یک انسولین گیاهی است که میزان قند خون را کاهش می‌دهد و برای افراد دیابتی مفید است.

خاصیت آنتی باکتریال دارد و ضدعفونی‌کننده سیستم گوارش است.

پیاز گردش خون را بهبود می‌بخشد. پس استفاده از ماسک پیاز بر روی صورت موجود حرکت خون به سمت صورت شده و پوست را شفاف می‌کند.

حاوی کلسیم است و درنتیجه به استحکام استخوان کمک نموده و از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.

سینه را نرم نموده و در زمان سرماخوردگی بهبود گلو را سریع‌تر می‌کند.

برای افزایش تمایلات جنسی، تخم پیاز مفید است.

برای خرید بذر پیاز و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳